Διάβασα με προσοχή την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά τα εγκαίνια της 83ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και αναλογιζόμουνα πόσο θα βοηθούσε η ύπαρξη ενός καλοδουλεμένου και διαρκώς επικαιρούμενου Προγράμματος Λαϊκών Διεκδικήσεων και βεβαίως και Εκλογικού Προγράμματος – όχι μόνο για να αντιτάσσεται μια άλλη λεπτομερής αναλυτικά τεκμηριωμένη πολιτική στην κυβερνητική, την οποία εκάστοτε την χαρακτηρίζει πλήθος καλολογικών γενικοτήτων και μερικών μόνο μέτρων, που είναι πολλές φορές αμφίβολο αν αγγίζουν θετικά τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, ενώ συχνά ένας κυβερνητικός καταιγισμός αρνητικών ρυθμίσεων, πάσης φύσεως χειροτερεύει τους όρους της ζωής τους, αλλά και να εδράζονται οι προσπάθειες και οι αγώνες των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων στην τοπική αυτοδιοίκηση, στα εργατικά σωματεία, στους γεωργοκτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς, στα επιμελητήρια, στα πανεπιστήμια και αλλού σε στερεά, αδιάσειστη βάση.
Από το δεύτερο Συνέδριό της, το Δεκέμβριο του 1962, η προδικτατορική ΕΔΑ (Πρόεδρός της ο Γιάννης Πασαλίδης) βγήκε με ένα τέτοιο Πρόγραμμα Λαϊκών Διεκδικήσεων, ενώ ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 17ης Νοεμβρίου 1974, η Ενωμένη Αριστερά (ΚΚΕ, ΕΔΑ-ΚΚΕ Εσωτ. και Συνεργαζόμενοι) κατάρτισε Εκλογικό Πρόγραμμα. Θαρρώ πως και στα χρόνια μας τα προγράμματα αυτού του τύπου είναι δυνατόν να καταρτιστούν και να επικαιροποιούνται, και να αποτελούν κοινωνικοπολιτικό εξοπλισμό των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων σε όλα τα μέτωπα των προσπαθειών και των αγώνων.
Κώστας Π. Παντελόγλου
