Ο συνομιλητής μου δεν πίστευε αυτό που άκουγε από μένα, ότι Καθηγητής των Θρησκευτικών και της Ηθικής του Γυμνασίου της Νέας Φιλαδέλφειας χαιρέτησε την εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε το 1963, λίγο μετά τη δολοφονία του συνεργαζόμενου με την ΕΔΑ βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη από το βαθύ αντιδημοκρατικό παρακράτος, που είχε εγκατασταθεί για τα καλά σε αρμούς του Κράτους.
Έκφρασε την έκπληξή του, μα δεν υπήρχε ο χρόνος για περαιτέρω συζήτηση επ’ αυτού. Θαρρώ χρήσιμο ωστόσο να σημειώσω μερικά σχετικά εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”.
Ο Σωκράτης Παπαδημητρίου, αυτό ήταν το όνομα του Καθηγητή, χαιρέτησε και εκδήλωσή μας για την επέτειο της Χιροσίμα το καλοκαίρι του 1964, εκπροσώπησε συνδικαλιστικά τους συναδέλφους του καθηγητές, και βεβαίως έδωσε τον αγώνα τον καλό υπερασπίζοντας τη Δημοκρατία και την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση, που πλήττονταν βάναυσα, μετά το βασιλικό πραξικόπημα του καλοκαιριού του 1965, από τις κυβερνήσεις της Αποστασίας.
Ο Σωκράτης Παπαδημητρίου, με δυνατές πανεπιστημιακές σπουδές, πολύγλωσσος (δική του και η Σχολή Αγγλικών που λειτούργησε στη Νέα Φιλαδέλφεια, καταρχήν όπου το φροντιστήριο του μαθηματικού Αχιλλέα Τσοτόπουλου της “Εθνικής Αλληλεγγύης” και μετά στον παράδρομο της Δεκελείας κοντά στο Δάσος), ερχόταν από μακριά.
Υπήρξε συνεργάτης του “Ανταίου”, του περιοδικού του Δημήτρη Μπάτση, όπου, συν τοις άλλοις, έκρινε και τα βιβλία του Γιάννη Κορδάτου τα σχετικά με το επιστημονικό του αντικείμενο.
Του Σωκράτη Παπαδημητρίου ήταν και βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού Σχολείου, το οποίο ο Αλέξης Δημαράς είχε σχολιάσει πολύ θετικά, σε κείμενό του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Τα Νέα” σε μέρες μεγάλης τους κυκλοφορίας και προοδευτικού τους προσανατολισμού.
Παλικαρίσια στάθηκε ο Σωκράτης Παπαδημητρίου και στην περίπτωση παραληρηματικού λόγου του συμμαθητή Ι.Μ., ο οποίος ζητούσε την αποβολή μου από την τάξη και το Γυμνάσιο της Νέας Φιλαδέλφειας για “αριστερή προπαγάνδα” – περιττό θαρρώ να τονίσω την αλληλεγγύη των συμμαθητών μου, η οποία εκφράστηκε με την ομόθυμη κραυγή: “Έξω ο Μ.”. Μετά από λίγο καιρό, ο Ι.Μ., φοιτητής της Παντείου πια, μετείχε εκδηλώσεώς μας για το 1-1-4, ζητώντας μου συγγνώμη και λέγοντάς μου: “Κώστα, άλλαξα”…
Κώστας Π. Παντελόγλου
