Ο μακροσκελής αυτός τίτλος του σημερινού μου σημειώματος είναι η 8η παράγραφος του προγράμματος της “Δημοκρατικής Ενώσεως”, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 19ης Φεβρουαρίου 1956. Σ’ αυτή την παράγραφο έδωσε περιεχόμενο με ομιλία του στη Λέσχη “Τρικούπης” την 13η Φεβρουαρίου 1956, σε ακροατήριο κυρίως τεχνικών, ο διατελέσας Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου τα χρόνια της δεκαετίας του ‘30 και Πρύτανις του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου τα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής Καθηγητής Νίκος Κιτσίκης, ως υποψήφιος βουλευτής της “Δημοκρατικής Ενώσεως” εκ μέρους της προδικτατορικής ΕΔΑ.
Η ομιλία αυτή του Καθηγητή Νίκου Κιτσίκη περιεσώθη εκδοθείσα τότε από το Γραφείο Τύπου και Μελετών της ΕΔΑ.
Σε έκταση λιγότερη από δύο 16σέλιδα, που καταλαμβάνει η ομιλία αυτή, ο αναγνώστης της μπορεί να γνωρίσει επιστημονικά θεμελιωμένα, και με πλούσια την ιστορική τεκμηρίωση, πολιτικό λόγο για τις δυνατότητες τεχνικών και βιομηχανικών προόδων της Ελληνικής πατρίδος, δυνατότητες οικονομικής απογείωσής της με τη συμβολή όλων των κλάδων παραγωγής.
Αξίζει να υπενθυμίζεται και να εξαίρεται η ομιλία αυτή του Νίκου Κιτσίκη, τιθέμενη ως κρηπίδωμα πάσης σχετικής επεξεργασίας και προσπαθείας του αυθεντικού λαϊκοδημοκρατικού μας κινήματος στις ημέρες μας, και να μην αποσιωπάται, αποκρυπτόμενη μάλιστα από βουνά πάσης φύσεως αναφορών στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος ακόμη και ελάχιστης σημασίας – άλλωστε η ομιλία αυτή του Νίκου Κιτσίκη ανακεφαλαίωνε μελέτες πρωτοπόρων Ελλήνων σε βάθος, τότε, μιας 25ετίας!
Κώστας Π. Παντελόγλου
