Κυκλοφόρησε το 1979 σε δυο τόμους από τις Εκδόσεις Θεμέλιο το βιβλίο του Γεωργούλα Μπέικου με τίτλο “Η Λαϊκή Εξουσία στην Ελεύθερη Ελλάδα” – και επανεκδόθηκε το 2005.
Σε πάνω από χίλιες σελίδες εξιστορείται η δημιουργία της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης που αποτέλεσαν “Θεμελιώδεις Θεσμούς του Δημοσίου Βίου των Ελλήνων στο πρώτο που γνώρισε η Ελλάδα καθεστώς Λαϊκής Εξουσίας”.
Θεωρώντας ριζικά λαθεμένη την άποψη που έχει υποστηριχθεί για το στοιχειακό και αυθόρμητο της εμφάνισης των θεσμών της Λαϊκής Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης, ο συγγραφέας καταθέτει μαρτυρία “ενώπιον της ιστορίας” ότι η Λαϊκή Αυτοδιοίκηση και η Λαϊκή Δικαιοσύνη υπήρξανε “καρπός σαφούς και οργανωμένης καθοδήγησης συγκεκριμένης οργάνωσης του ΚΚΕ”.
Το βιβλίο πρωτογράφτηκε στη Γυάρο από τις 23 Δεκεμβρίου 1958 έως τις 9 Φεβρουαρίου 1959 και ξαναδουλεύτηκε στη Μόσχα όπου ο Γεωργούλας Μπέικος εργάστηκε ως ανταποκριτής της εφημερίδας “Η Αυγή”, αλλά και για ένα διάστημα της εφημερίδας “Μακεδονία”.
Αφού αναφέρεται ο συγγραφέας στον τόπο, στις καταβολές, στις ώρες δοκιμασίας και τα προβλήματα, στους ανθρώπους και την οργάνωση, περνά μετά στην σύνταξη από την Υπαχτιδική Επιτροπή Κτημενίων και Δολόπων Ευρυτανίας των 8 Εντολών του Κώδικα Ποσειδώνα και της Εγκυκλίου που τις συνόδευε, την δοκιμασία αυτών και την υποδοχή που είχαν στη ζωή.
Τελειώνει με συγκριτικές αναφορές στην “Εγκύκλιο 4” της Περιφερειακής Επιτροπής Φθιωτιδοφωκίδος Ευρυτανίας του ΚΚΕ, στον “Κώδικα Στερεάς” του ΕΑΜ, στην “Απόφαση 6″ του Κοινού Στρατηγείου Ανταρτών”, στις “Διατάξεις” του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και στις Πράξεις 4, 12, 55 και 57 της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (της Κυβέρνησης του Βουνού δηλαδή), συμπεραίνοντας ότι “επιβάλλεται, ιδιαίτερα από τα στελέχη του ελληνικού αριστερού κινήματος … η μελέτη, όχι απλώς η ανάγνωση, τουλάχιστον των δύο … τελευταίων Νομοθετημάτων και των Αιτιολογικών Εκθέσεών τους”, μια και “δεν θα βρούνε μόνο σίγουρη εμψύχωση από ένα εύφορο και ένδοξο παρελθόν, αλλά – και προπαντός – πολλή ποίηση του μέλλοντος· γιατί κάθε άλλο παρά στον μεταβατικό χωροχρόνο της Αντιστασιακής ΕΑΜικής Ελεύθερης Ελλάδας εντοπιζότανε εκείνο το πολυσήμαντο … Θεμελιώδεις Θεσμοί του Δημοσίου Βίου των Ελλήνων”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
