Αυτοί που ενόψει των δημοτικών εκλογών λένε πως νοιάζονται για τα “συμφέροντα της πόλης” μιλούν εδώ και καιρό για το “διχασμό” που προωθεί δήθεν ο νυν δήμαρχος μεταξύ αυτών που υποστηρίζουν το σχέδιο Μελισσανίδη και αυτών που δεν το υποστηρίζουν. Δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να μας πουν, βέβαια, ποια είναι τα “συμφέροντα της πόλης” που θα έπρεπε να οδηγούν στην ενότητά της. Και δεν το έχουν καταφέρει, διότι ενιαία “συμφέροντα της πόλης” δεν υπάρχουν.
Στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως και σχεδόν παντού στον αστικό χώρο, συνυπάρχουν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες με ασύμβατα και αντιτιθέμενα μεταξύ τους συμφέροντα. Μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια υπάρχουν περιοχές με διαφορετικές ταχύτητες, με διαφορετικές χρήσεις, με διαφορετική πυκνότητα πληθυσμού. Κάποιοι κατοικούν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Άλλοι έχουν εδώ την έδρα των επιχειρήσεών τους. Κάποιοι είναι ιδιοκτήτες ακινήτων. Άλλοι είναι ενοικιαστές. Κάποιοι ιδιοκατοικούν, ενώ άλλοι νοικιάζουν τις ιδιοκτησίες τους σε επιχειρήσεις. Κάποιοι είναι ιδιοκτήτες περισσότερων από ένα ακινήτων, τα οποία είναι ή μπορούν να μετατραπούν σε επαγγελματικές στέγες, ειδικότερα σε καταστήματα εστίασης. Απ’ τους επιχειρηματίες, κάποιοι πουλάνε καφέδες, σφηνάκια και σουβλάκια, άλλοι πουλάνε βιβλία, είδη δώρων, φωτοτυπίες, λουλούδια ή ρούχα.
Η ποικιλομορφία αυτή είναι λογική, αναμενόμενη και επιθυμητή – θα έπρεπε, μάλιστα, όσοι ομνύουν στις “ανοιχτές κοινωνίες” να είναι οι πρώτοι που να υποστηρίζουν πως η … μονοκαλλιέργεια δεν είναι ομαλή οικονομική λειτουργία μιας ελεύθερης αγοράς. Ωστόσο κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.
Κατά τη γνώμη των υποστηρικτών των “συμφερόντων της πόλης”, “ενότητα” σημαίνει όλοι να υποστηρίξουν άνευ όρων την κατεύθυνση που έχει πάρει η Νέα Φιλαδέλφεια ως περιοχή παροχής υπερτοπικών υπηρεσιών διασκέδασης. Αλλά πώς να το υποστηρίξουν αυτό οι απλοί κάτοικοι των στενών του προσφυγικού συνοικισμού, για παράδειγμα; Ή και παραπέρα, πώς ευνοούνται από την εξέλιξη αυτή οι κάτοικοι των περιμετρικών συνοικιών, που επιβαρύνονται τα κόστη του υπερτοπικού χαρακτήρα και την υποχρεωτική για το Δήμο (με τη σημερινή και με επόμενες δημοτικές αρχές) επικέντρωση των λίγων πόρων του στο κέντρο της πόλης;
Οπότε οι υποστηρικτές των “ενιαίων συμφερόντων της πόλης” ένα πράγμα έχουν κατά νου, όταν μιλούν για “ενότητα”: τη φίμωση των διαφορετικών απόψεων, την κατάπνιξη των διαφορετικών συμφερόντων. Σε προεκλογικές συνθήκες, θα έλεγε κανείς ότι κάτι τέτοιο μπορεί να καταστεί καταστροφικό για τους ίδιους. Αυτό, βέβαια, μένει να το δούμε τον Μάιο. Το σίγουρο είναι πως οι “ενωτικοί” έχουν ήδη βαμμένα τα χέρια τους με αίμα…
ΥΓ. Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις: ο νυν δήμαρχος έχει εδώ και πολύ καιρό κάνει σαφές ότι του αρέσει η ιδέα η Νέα Φιλαδέλφεια να γιγαντωθεί ως υπερτοπική διασκεδασούπολη. Αν μερικές φορές φαίνεται να κράζει τα επιχειρηματικά συμφέροντα, το κάνει για να αυξήσει την πόλωση και να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στις εκλογές για τον ίδιο και για εκείνον που θεωρεί βασικό αντίπαλό του – τον άμεσο εκφραστή των μελισσανίδειων επιδιώξεων δηλαδή.
π.
