Image

Τι έχουν προσφέρει η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ ή ο ΣΥΡΙΖΑ στην τοπική μας κοινωνία;

Το ερώτημα του τίτλου έθεσε ο Μανώλης Διαγουμάς, επιχειρηματίας, μέλος της Επανεκκίνησης και της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην “Αλήθεια” του Διαμαντή Σεϊτανίδη. Σε απάντηση του ερωτήματος, θα θυμίσουμε κάποιες προσφορές των κομμάτων αυτών στην τοπική μας κοινωνία από το πρόσφατο παρελθόν:

Η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) την περίοδο των Σαμαροβενιζέλων πρόσφεραν στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής, ειδικές ρυθμίσεις του οποίου άνοιξαν το δρόμο στο σχέδιο Μελισσανίδη. Στο ΡΣΑ υπάρχει κι άλλο κερασάκι, σημαντικότερο απ’ την εκδούλευση στον Μελισσανίδη, η ένταξη της περιοχή μας στο Μητροπολιτικό κέντρο της Αθήνας, με το παρακάτω όραμα για το μέλλον (Ν. 4277/14, άρθρο 9):

“Το Μητροπολιτικό κέντρο Αθήνας αποτελεί το επιτελικό κέντρο της Μητροπολιτικής Περιοχής και της χώρας, με πολλαπλότητα λειτουργιών και παρουσία επιτελικών δραστηριοτήτων, κυρίως με δραστηριότητες επιτελικής διοίκησης, χρηματοπιστωτικές, γραφείων και εδρών επιχειρήσεων, εμπορίου, τουρισμού, εκπαίδευσης και πολιτισμού. Επιδιώκεται, σε όλους τους τομείς η γενικότερη ενίσχυση του ρόλου του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο με μέτρα που αποσκοπούν στην ποιοτική αναβάθμιση παραδοσιακών ζωνών κεντρικών λειτουργιών, με παράλληλη τόνωση και νέων πυρήνων μητροπολιτικών δραστηριοτήτων, καθώς, επίσης, και στη βελτίωση των παραμέτρων, που συνδέονται με την ποιότητα διαβίωσης στο κέντρο της πόλης και τη συγκράτηση του πληθυσμού που διαμένει σε αυτό. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκεται η αναβάθμιση των πολιτιστικών της πόρων, η συμπλήρωση και η αναβάθμιση των πολιτιστικών υποδομών Μητροπολιτικού επιπέδου στην κατεύθυνση προώθησης του αστικού τουρισμού, όπως συνεδριακού, εκθεσιακού, αθλητικού, επιχειρηματικού, πολιτιστικού, αναψυχής, υγείας, καθώς και η βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και της εικόνας της πόλης και η αναβάθμιση του κοινωνικού εξοπλισμού”.

Το όλο αυτό “αναπτυξιακό” αφήγημα που θέλει να γεμίσει την Αθήνα με κάθε είδους τουρίστες, λες και δεν υφίσταται εδώ σήμερα καμιά οικονομική δραστηριότητα, αγνοεί φυσικά το σημαντικότερο πραγματικό στοιχείο της γειτονιάς μας, ότι αποτελεί κατά κύριο λόγο περιοχή κατοικίας, η οποία δεν έχει τίποτα να κερδίσει από την ένταξή της σε οποιοδήποτε σχέδιο “τουριστικής ανάπτυξης”. Γι’ αυτό εξάλλου, ο νόμος που ψήφισαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το καλοκαίρι του 2014 προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι μιλώντας για … συγκράτηση του πληθυσμού που διαμένει στις περιοχές του “μητροπολιτικού κέντρου”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ (και μάλιστα ο γνήσιος, με Αριστερό Ρεύμα μέσα και τον Παναγιώτη Λαφαζάνη στο αρμόδιο υπουργείο) πρόσφερε στην τοπική μας κοινωνία την αθέτηση της πολιτικής δέσμευσής του να καταργήσει τον Ν. 4277/14 όταν θα γινόταν κυβέρνηση. Πρόσφερε επίσης την αγνόηση των επίσημων θέσεων του δήμου για το ζήτημα του γηπέδου της ΑΕΚ, την τροπολογία Σπίρτζη για τα υψόμετρα, την απόφαση για κατεδάφιση των εγκαταστάσεων της καθαριότητας πριν διαμορφωθεί η εναλλακτική λύση, την έγκριση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το γήπεδο, την υπογειοποίηση της Πατριάρχου Κωνσταντίνου και το τσιμέντωμα του Ποδονίφτη, τη χρηματοδότηση Μελισσανίδη με δημόσιο χρήμα και τη χαρά να βλέπουμε τον Αλέκο Φλαμπουράρη να λέει σε μια πρόσφατη μελισσανίδεια φιέστα “εγώ έκανα ό,τι μπορούσα” για το αφεντικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει, τέλος, την εκ νέου στήριξή του στον Άρη Βασιλόπουλο, ο οποίος τη δέχεται βεβαίως, ίσως επειδή για κάποιον ανεξήγητο λόγο κατάφερε να μην καταφέρει τίποτα απ’ αυτά που ζητούσε η πόλη σ’ αυτά τα κρίσιμα ζητήματα. Κάποιοι ακόμη απορούν γιατί.

Με δεδομένες λοιπόν αυτές τις “προσφορές” των κομμάτων αυτών στην τοπική κοινωνία της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας, αναμένεται οι ψηφοφόροι, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους προτιμήσεις να μαυρίσουν τους υποψηφίους που σχετίζονται επισήμως με αυτά τα κόμματα. Αυτός είναι κι ο λόγος που άνθρωποι όπως ο κ. Διαγουμάς διαχωρίζουν δημοσίως τη θέση τους από τα κόμματα των οποίων κατά τ’ άλλα παραμένουν μέλη.

Αν το κάνουν αυτό ευκαιριακά, μπας και σώσουν τίποτα ως υποψήφιοι τον προσεχή Μάιο, ή αν το κάνουν λόγω της πραγματικής τους απομάκρυνσης από τα κόμματα που τους απογοήτευσαν στις προσδοκίες τους και του ουσιαστικού τους ενδιαφέροντος για τα ζητήματα της πόλης, μένει να αποδειχτεί στην πορεία προς τις εκλογές. Σε κάθε περίπτωση, οι Φιλαδελφειώτες και οι Φιλαδελφειώτισσες ξέρουν ποια κόμματα στήριξαν και στηρίζουν τη ριζική μεταβολή της περιοχής μας από περιοχή κατοικίας σε περιοχή υπερτοπικών υπηρεσιών διασκέδασης, και, για όσους αυτό το γεγονός έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντά τους, αυτό σημαίνει ότι θα όφειλαν να μη στηρίξουν ούτε τα κόμματα αυτά, ούτε τους υποψηφίους τους στις επερχόμενες εκλογές όλων των επιπέδων, βουλευτικές, περιφερειακές, δημοτικές.

Βεβαίως, όπως έλεγε κι ο θείος Ένγκελς, «η καθολική ψηφοφορία είναι ένας δείκτης του βαθμού ωριμότητας της εργατικής τάξης. Περισσότερο δεν μπορεί να είναι και δε θα είναι ποτέ μέσα στο σημερινό κράτος», οπότε ας μην περιμένουμε και θαύματα. Ωστόσο, δεν μπορεί να μην έχει αντιληφθεί κανείς τη σχετική ανατριχίλα των κομματικών υποψηφίων…

ΥΓ. Μια που αναφέραμε τον Ένγκελς και την εργατική τάξη, να θυμίσουμε ότι και το ΚΚΕ είχε υποσχεθεί δια στόματος Μάκη Παπαδόπουλου (μέλους τότε της Κεντρικής Επιτροπής και πλέον και του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ) να φέρει στη Βουλή σχέδιο νόμου για την κατάργηση του ΡΣΑ. Ακόμη (δεν) την περιμένουμε.

π.

1 Comments Text
  • Δεν διαφωνώ με όσα γράφετε. Ωστόσο εκλογικά, η μόνη αντίσταση στα επιχειρούμενα από τα κάθε είδους συμφέροντα σχέδια, αυτή την στιγμή είναι η επανεκλογή της Δύναμης Πολιτών. Έστω με τα λάθη της και τις παραλείψεις της.