Ερχόμενος από το Ε. Μ. Πολυτεχνείο, “έσωσε” τη Νέα Φιλαδέλφεια και το Δάσος της, “συμβουλεύοντας τον δήμαρχο ΝΦ-ΝΧ ως προς την “αντιμετώπιση” της μελισσανίδειας λαίλαπας (εις εφαρμογήν των προβλέψεων του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής) – “αναπλάθει” τώρα την Αθήνα με εργαλείο μια Ανώνυμη Εταιρεία, υποκαθιστώντας τον Δήμο Αθηναίων στο έργο του (αλήθεια, θα το τολμούσε με Δήμαρχο Αθηναίων τον Σπύρο Μερκούρη στην τελευταία του θητεία 1929-1934, αντί του υπηρεσιακών αντιλήψεων Γιώργου Καμίνη εν έτει 2019 ή με υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων τον Καθηγητή Νίκο Κιτσίκη, κορυφαίο στέλεχος της προδικτατορικής ΕΔΑ, αλλά και τον σημαντικό Κώστα Μπίρη, επί τέσσερις δεκαετίες υπηρετήσαντα την πόλη των Αθηνών και τον Δήμο των Αθηναίων;) – αναλαμβάνει και τη “σωτηρία” του δύσμοιρου Πειραιά από το μεγάλοκεφάλαιο ως υποψήφιος Δήμαρχός του “για όλους” – ενώ το τερματίζει (;) στη Νέα Φιλαδέλφεια στις 20 Φεβρουαρίου 2019 μιλώντας για βιωσιμότητα (!) και δημοκρατία (!), επιχειρώντας τη στήριξη του Αριστείδη Βασιλόπουλου στην προσπάθειά του να καταλάβει εκ νέου τον δημαρχιακό θώκο, αδιαφορώντας για την κατεδάφιση του χαρακτήρα της πόλης μας, που ήδη συντελείται, δημιουργώντας δυσμενέστερους όρους ζωής των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων.
Πολύπορτο τόχει ο κ. Μπελαβίλας· ωστόσο μετρά ήδη απώλειες επιστημονικών περγαμηνών και κοινωνικοπολιτικής συνείδησης, διαβαίνοντας τέτοιες και τόσες πόρτες!
Ας συνεχίσει, αν το νομίζει αυτός και οι συν αυτώ, ωστόσο ας αφήσουν ήσυχη την Αριστερά – τι σχέση έχουν μαζί της;
Κώστας Π. Παντελόγλου
