Στις 27 Οκτωβρίου 1934, οι αναγνώστες της εφημερίδας “Έλεγχος” Λαμίας διάβαζαν σε άρθρο του Δημάρχου τους Σπ. Πετρόπουλου και τα ακόλουθα:
“Το να θέλη κανείς να δώση την διεύθυνσιν των τοπικών υποθέσεων εις ένα Δήμαρχον και να του αρνηθή κάθε χαρακτήρα και κάθε ετικέτταν πολιτικήν είναι ουτοπία.
Ο Δήμαρχος, ο πλέον ικανός, δεν θα δημιουργήση τίποτε αν μείνη μακράν των ιδεών της εποχής του.
Η πολιτική δεν είναι δυνατόν να διωχθή του Δημαρχείου.
Ο Δήμαρχος, εις τα βασικάς του κοινωνικάς αντιλήψεις υποχρεούται να είναι σύμφωνος με την πλειοψηφίαν της λαϊκής κοινότητός του.
Πρέπει να επικοινωνεί στενά με το κοινόν και να εργάζεται δια τας ιδέας του, ενεργών και επεξηγών ταύτας, διότι αν υποθέσωμεν ότι γίνεται Δήμαρχος ένας τελείως αχρωμάτιστος πολιτικός, θα υποστή ούτος, περισσότερον παντός άλλου, την πίεσιν την φανεράν ή την κρυφίαν ενός πολιτικού κόμματος.
Απεναντίας, εκείνος ο οποίος θα ήρχετο εις το Δημαρχείον από την ιδικήν του πολιτικήν δύναμιν, θα κατορθώση να ξεφύγη από την πολιτικήν επιβολήν και ωθούμενος από το συναίσθημα της ευθύνης και από τον δείκτην της κοινής γνώμης θα δείξη πολλάκις εις την διεύθυνσιν των τοπικών κοινών υποθέσεων την πλέον μεγάλην ανεξαρτησίαν και την ολιγώτερον επικριτέαν ελευθερίαν”.
Δεν είχε σημειώσει μόνο αυτά στο άρθρο του ο μεσοπολεμικός Δήμαρχος Λαμιέων, είχε αναφερθεί και στο “τι αξιοί η εποχή μας από το πρόσωπον του Δημάρχου” – αλλά γι’ αυτό μια άλλη φορά, μαζί με μια μαρτυρία για τον Σπ. Πετρόπουλο…
Κώστας Π. Παντελόγλου
