Υπάρχει μια σύγχυση και καλλιεργείται…
Ο δήμαρχος και ο δημοτικός σύμβουλος δεν είναι δημοτικός υπάλληλος, είναι εκπρόσωποι των κατοίκων της πόλης· έργο τους είναι η κατεύθυνση των δημοτικών πραγμάτων, οι σχετικές πρακτικές, και με δεδομένη την κακή κατάσταση των καιρών μας, ένας λόγος παραπάνω, οι διεκδικήσεις από την περιφέρεια, την κυβέρνηση, τις δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, την ευρωπαϊκή ένωση…
Οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν εκλέγονται, διορίζονται – υποτίθεται κατά τα προσόντα τους – και οφείλουν να πράττουν το υπηρεσιακό τους καθήκον, να δικαιολογούν με τις προσπάθειες και τις ενέργειές τους την εργασία τους, το μεροκάματο, τον μισθό που παίρνουν.
Δεν χωρά φυσικά αμφιβολία ότι οι δημοτικοί υπάλληλοι εμπνέονται από τα πρόσωπα της δημοτικής αρχής, παρά ταύτα οι υποχρεώσεις περί την εργασία τους είναι απαράγραπτες και οφείλουν να τις εκπληρώνουν – για να μην εξαντλείται η δημοτική αντιπαράθεση στην παράλειψη έργου δημοτικών υπαλλήλων.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παραδείγματα, με διευθύνσεις και τηλέφωνα, μα δεν θα το κάνω αυτή τη στιγμή.
Ένα θα είχα να πω, ο καθένας στα καθήκοντά του και στις υποχρεώσεις του – διότι και οι μεν και οι δε κατάφεραν, ως να μη όφειλαν, να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλον των επιχειρηματικών συμφερόντων με το μανδύα της ΑΕΚ, των κατασκευαστικών ομίλων (βλ. Intracat), της Μητρόπολης ΝΙΦ…
Και στον ίδιο δρόμο συνωστίζονται όσοι θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, χωρίς καμιά εξαίρεση.
Κώστας Π. Παντελόγλου
