Και για τη δασκάλα της Νέας Φιλαδέλφειας, την Κατίνα Μαμέλη, όσο και να ψάξει κανείς στα περιεχόμενα των 22 προθηκών του Μουσείου “Φιλιώ Χαϊδεμένου” δεν πρόκειται να βρει.
Όμως η Κατίνα Μαμέλη γεννήθηκε στη Σιγή της Προύσσης φθίνοντος του 19ου αιώνα. Σπούδασε στην Ιωακείμιο Σχολή της Κωνσταντινούπολης. Ήρθε στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και διορίστηκε δασκάλα στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου με το έργο της είχε αποσπάσει την αγάπη όλων των κατοίκων. Μετεκπαιδεύτηκε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ανέπτυξε πλούσια δράση στα χρόνια του Μεσοπολέμου, μετέχοντας στην Αριστερή Παράταξη των Δασκάλων, στην οποία ηγούνταν ο Νίκος Πλουμπίδης.
Τα χρόνια από τη δικτατορία του Μεταξά ως τα χρόνια του ‘50, που τη γνωρίσαμε από κοντά, η Κατίνα Μαμέλη τα διέδραμε αγωνιστικά, πάντα πληρώνοντας το τίμημα με λογής-λογής διωγμούς. Ιδιαίτερη η συμβολή της τα χρόνια της Κατοχής για την επιβίωση των συμπολιτών μας και όχι μόνο, αλλά και στη στήριξη της ΕΑΜικής αντίστασης, ιδίως μετά το Μπλόκο της Καλογρέζας.
Είναι η Κατίνα Μαμέλη – η ανιψιά του ποιητή Απόστολου Μαμέλη, αδελφοποιτού του Κωστή Παλαμά και συντοπίτισσα και φίλη του Πατριάρχη Κωνσταντίνου ΣΤ’ (από τη Σιγή και αυτός, γεννημένος το 1859) που κατοίκησε και πέθανε στη Νέα Φιλαδέλφεια – που μας χάρισε, με αφορμή τα 40χρονα της Μικρασιατικής Καταστροφής, την αφήγηση με τίτλο “Μικρασιατικός Χαλασμός. Έτσι αφήσαμε τον τόπο μας”, αφήγηση που στολίζει τον “Κοινό Λόγο” της Έλλης Παπαδημητρίου και πρωτοδημοσιεύτηκε στο καλό περιοδικό γραμμάτων και τεχνών “Επιθεώρηση Τέχνης” το 1962.
Η Κατίνα Μαμέλη ήταν μέλος της Επιτροπής Παιδείας της ΕΔΑ, που είχε επικεφαλής την παιδαγωγό Ρόζα Ιμβριώτη. Η δικτατορία των συνταγματαρχών, παρά τη μεγάλη της ηλικία, δεν της χαρίστηκε. Την εξόρισε στη Γυάρο, απ’ όπου απολύθηκε εντέλει για λόγους υγείας. Μεταπολεμικά η Κατίνα Μαμέλη είχε επίσης εξοριστεί στη Χίο, το Τρίκερι και τη Μακρόνησο. Πέθανε το 1972.
Η Κατίνα Μαμέλη θα κατέχει κι αυτή μια σημαίνουσα θέση στο Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού ΝΦ-ΝΧ!
Κώστας Π. Παντελόγλου
