Θα μπορούσα να πολλαπλασιάσω τα δημοσιεύματά μου για την επίμαχη δεκαετία του ‘40 σε σχέση με το βιβλίο που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ – δεν θα το κάνω όμως. Και τούτο διότι όσο διαβάζω το βιβλίο αυτό σιγά-σιγά σχηματίζω τη γνώμη πως δεν επιδέχεται διορθώσεις και συμπληρώσεις και μάλλον πρέπει να αποσυρθεί…
Ωστόσο θα σημειώσω ακόμα λίγα σ’ αυτό το σημείο σε σχέση με τη δεκαετία του ‘40 και την προσοχή μου θα συγκεντρώσουν στα επόμενα σημειώματά μου και άλλα σημεία του.
Λοιπόν:
- Η ημερομηνία 28 Οκτωβρίου 1940 ούτε καν μνημονεύεται στο βιβλίο που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ, ενώ η αποτύπωση του επταμήνου του Αλβανικού έπους στην τοπική πραγματικότητα αναζητείται…
- Η Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου 1945) και ο διωγμός του Εαμικού κόσμου που επακολούθησε και στην πόλη μας, δεν απασχολεί τους συγγραφείς του βιβλίου που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ.
- Δεν τους απασχολούν οι βουλευτικές εκλογές της αποχής του Μαρτίου 1946, αλλά και το διάτρητο δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου 1946 για την επάνοδο του βασιλιά.
- Δεν τους απασχολεί πώς εκφράζεται και τι συνέπειες υπάρχουν από τις προσπάθειες του αγγλοστηριζόμενου και εν συνεχεία αμερικανοστηριζόμενου καθεστώτος για την αποεαμοποίηση του πλήθους, ειδικότερα του πλήθους της πόλης μας.
Και στοιχεία δημοσιευμένα υπήρχαν και υπάρχουν και άλλα θα μπορούσαν να αναζητηθούν – μου κάνει εντύπωση πως το βιβλίο αυτό, γραμμένο από συνεργάτες των ΑΣΚΙ, πάσχει και ως προς τη δεκαετία του ‘40, παρά το γεγονός ότι το κυρίως περιεχόμενο των ΑΣΚΙ (μέρος του Αρχείου του κομμουνιστικού κόμματος, αλλά και σχετικά εμπλουτιζόμενο εδώ και πάνω από 25 χρόνια) υποτίθεται ως επαρκές σχετικά.
Ε, δεν είναι, ή οι συνεργάτες του δεν ξέρουν να το χρησιμοποιήσουν. Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι το ίδιο: ένα βιβλίο που δε θα ήθελα να χαρακτηρίσω – ωστόσο ο τέως δήμαρχος ΝΦ-ΝΧ Αριστείδης Βασιλόπουλος είναι χαρούμενος γι’ αυτό, όπως γράφει στον πρόλογό του (βλ. σελ. 15) και μας το χαρακτηρίζει ως οδηγό (σελ. 14).
Κώστας Π. Παντελόγλου
