Ένας από τους παλαιούς Φιλαδελφειώτες, ο Δημήτρης Αντωνόπουλος, θυμάται
Όσα ακολουθούν τα διετύπωσε ο Δημήτρης Αντωνόπουλος απαντώντας σε ερωτήσεις που του υπέβαλε ο Βασίλης Αποστολίδης και έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Ευκαιρίες και Προσφορές (έκτακτο τεύχος, Αύγουστος 1990):
“Αλησμόνητες όμως θα μου μείνουν οι εκδρομές μας στον Κηφισό και τον Ποδονίφτη. Εσείς οι νέοι ούτε μπορείτε να φαντασθείτε, πώς εμείς στη σημερινή εστία μόλυνσης, που λέγεται Ποδονίφτης, κάναμε μπάνιο, και πίναμε το γάργαρο νερό του. Στον Ποδονίφτη έπλεναν οι πυροπαθείς (του Γηροκομείου) τα ρούχα τους. Εκεί έπλεναν τα άλογά τους και τα κάρα τους (οι ντόπιοι). Ο Ποδονίφτης ήταν μια πηγή ζωής για τους περισσότερους. Όμως η αληθινή χαρά μας, ήταν οι εκδρομές μας στον Κηφισό. Σας καλώ να ζήσετε με τη φαντασία σας, τις στιγμές που περνάγαμε σ’ αυτό τον ποταμό, ο οποίος ξεκινούσε σαν χείμαρρος από τον Κόκκινο Μύλο, σπρώχνοντας τον μύλο που υπήρχε εκεί, αλέθοντας το στάρι. Ο Κηφισός ήταν ο παράδεισός μας. Ένας αληθινός παράδεισος με πηγές που ανάβλυζαν, με αηδόνια, με πλατάνια και νερό καθάριο. Η Αγία Παρασκευή μάλιστα ήταν η πλαζ μας. Πηγαίναμε εκεί και κάναμε μακροβούτια. Τόσο βαθειά ήταν τα νερά του Κηφισού. Ειλικρινά πάνε χρόνια, που δεν έχω ξαναδεί τέτοια ομορφιά…”
Κώστας Π. Παντελόγλου
