Image

Και πάλι για τα χρόνια της μεταπολίτευσης στη Νέα Φιλαδέλφεια στο βιβλίο [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ / Δήμος-Δάσος ΝΦ δεκαετία του ’90

Σε συνέχεια των όσων έγραψα στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας για το κεφάλαιο αυτό του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ, θα ήθελα να ρωτήσω τον συγγραφέα του: Ούτε και με την καταστροφική πρόταση της και καλά οικολογικής ανάπλασης του Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας της δημοτικής αρχής Παντελή Γρετζελιά συναπαντήθηκε, δε διάβασε σε τι συνίστατο;

Την Κυριακή 29 Μαΐου 1994, στις 6:30 μ.μ., πραγματοποιήθηκε και ανοικτό δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας στο Δάσος, που κράτησε ώρες – μίλησε κόσμος πολύς, όχι μόνο δημοτικοί σύμβουλοι· ούτε αυτό δεν το πληροφορήθηκε;

Τα πρακτικά αυτής της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου, 150 σελίδες, που κυκλοφόρησαν ως βιβλίο, δεν το συνάντησε στην έρευνά του; Αυτό θα τον βοηθούσε να μη γράφει τις ανοησίες που γράφει σχετικά στις σελίδες 203-204 του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ.

Τα χρόνια του ’80 η δημοτική αρχή έκανε λόγο για μελέτη του διεθνούς μελετητικού γραφείου Σ. Παπαδάκη Η. Ζέγγελη Α. Γαλάνη (βλ. Δημοτική Ενημέρωση, Μάρτης Απρίλης 1986, σελ. 1).

Στα χρόνια του ’90 ο τότε δήμαρχος Παντελής Γρετζελιάς έλεγε για την μελέτη, την έγκριση της οποίας ζητούσε: “Συνεργαστήκαμε με την ΜΙΤ, που έχει πληθώρα κατάλληλων επιστημόνων”, έτσι εντελώς “πληροφοριακά”, ο αθεόφοβος.

Δεν έχει νόημα θαρρώ να εγκαλέσω τον συγγραφέα του κεφαλαίου αυτού του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ, για το αν συναπαντήθηκε με γραφτά των ντόπιων, ή δημοσιευμένα στον πολιτικό τύπο της εποχής – θα ήταν όμως χρήσιμο κάτι που είπε στις 29 Μαΐου 1994 ο δημοτικός σύμβουλος Χαράλαμπος Μπόβος: “Ας με συγχωρήσουν οι κύριοι της ΜΙΤ, δεν ξέρω το πόσο μελετητές ανεγνωρισμένης αξίας είναι, διότι δεν είδα κάποιες υπογραφές. Δεν θέλω καν να σας μειώσω. Από ό,τι διάβασα όμως (…) περισσότερο θα το θεωρήσω ότι είναι μια έρευνα αγοράς παρά μελέτη”.

Δεν επεσήμανε ο Χαράλαμπος Μπόβος μόνο τα παραπάνω. Μεταξύ άλλων διαφώνησε και με την απευθείας ανάθεση της μελέτης, και ορθά.

Ενώ ο Σταύρος Κόντος, υποψήφιος δήμαρχος το 1990 και δήμαρχος τα χρόνια 2006-2010, που για την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης και για τα ποτάμια της έδειξε ενδιαφέρον, αυτοκριτικά σε σχέση με τοποθετήσεις προηγούμενων χρόνων, την ίδια ημερομηνία, υποστήριξε πως είναι “απόλυτα αδικαιολόγητη και σε βάρος της ποιότητας ζωής της πόλης η μετατροπή του Δάσους, και μάλιστα για οικονομικούς λόγους, σε ένα ιδιότυπο κέντρο αναψυχής και εσωτερικού τουρισμού, με στόχο την προσέλκυση καταναλωτών. Ονομάζονται, είπε, οι γύρω δημότες καταναλωτές στην μελέτη. Και πρόσθεσε: “Η Νέα Φιλαδέλφεια είναι οικιστική περιοχή. Και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. (…) Η πόλη μας για να σωθεί πρέπει να μείνει όπως είναι. Τουλάχιστον στον βασικό της κορμό. Το Δάσος είναι φυσικός πλούτος αναντικατάστατος και έτσι πρέπει να τον δούμε. (…) Ό,τι καταστρέψουμε από το Δάσος δεν μπορούμε ποτέ να το ανακτήσουμε”.

Αυτοκριτικά κινήθηκε και ο Νίκος Κασίμης, με τον οποίο είχαμε κουβεντιάσει το θέμα πριν ακριβώς από το δημοτικό συμβούλιο της 29ης Μαΐου 1994. Ο Νίκος Κασίμης ήταν υποψήφιος δήμαρχος στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1994, επικεφαλής ψηφοδελτίου που μετείχαν ο Σάββας Σταματιάδης, ο Σταύρος Κόντος κά.

Τη γνώμη μου για τα επιχειρούμενα από τη δημοτική αρχή Παντελή Γρετζελιά στο Δάσος της Νέας Φιλαδέλφειας είχα διατυπώσει γραπτά και μετέφερε στο δημοτικό συμβούλιο της 29ης Μαΐου 1994 και η σύζυγός μου Αθανασία Παντελόγλου.

Κώστας Π. Παντελόγλου