Στα 1963 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο-αφιέρωμα στη Δασκάλα Ειρήνη Παϊδούση από συγγενείς και φίλους· ένα ογκώδες βιβλίο, 422 σελίδες.
Μας πληροφόρησε γι’ αυτό η παιδαγωγός Ρόζα Ιμβριώτη, με κριτικό σημείωμά της στην Επιθεώρηση Τέχνης (αριθ. τεύχους 100, Απρίλιος 1963, σελ. 358-359).
Ήταν τον καιρό του Δ’ Πανσπουδαστικού Συνεδρίου, που ίδρυσε την ΕΦΕΕ.
“Τούτο το ωραίο βιβλίο-αφιέρωμα, που με τόση στοργή συγγενείς και φίλοι μάς έδωσαν, μάς παρουσιάζει περισσότερο καθαρή την φωτεινή ειδή της Ειρήνης σαν ‘παιδαγωγούντος δασκάλου’ σαν ‘πλάστη ψυχών’”, έγραφε η Ρόζα Ιμβριώτη.
Παρακάτω σημείωνε: “Η Κυρία Ειρήνη – έτσι θα μείνει στον κόσμο των παιδιών που πέρασαν από τα χέρια της – είναι, αν μπορεί να πει κανείς, μια προφητική μορφή στην εκπαίδευση και τούτη τη μορφή θέλω να εξάρω, όπως αναδίνεται κι από το βιβλίο-αφιέρωμα στη μνήμη της. Ήθελε, ξεκινώντας όχι από επιστημονικές αρχές, αλλά από ένστιχτο, οι σχολικές γνώσεις να συμπληρώνονται με τεχνικές γνώσεις και πράξη”.
Και πιο κάτω τόνιζε η Ρόζα Ιμβριώτη: “Στο έργο της […] θαρρείς πως έρχεται ο αντίλαλος από τα προφητικά λόγια του Μαρξ: ‘Από το σύστημα της φάμπρικας ξεπηδάει ο σπόρος της παιδείας του μέλλοντος, που για όλα τα παιδιά απαιτεί πάνω από μια ορισμένη ηλικία παραγωγική εργασία μαζί με τη σπουδή, όχι για την αύξηση της παραγωγής, παρά σαν τη μόνη μέθοδο για τη διαμόρφωση ολόπλευρα ανεπτυγμένου ανθρώπου’” – και τούτο παρά το γεγονός, όπως πρόσθετε η Ρόζα Ιμβριώτη, ότι η Ειρήνη Παϊδούση δεν μπόρεσε να πειστεί πως “ήταν κι είναι ανάγκη να συνδέσει την πολιτική με το σχολείο για να γίνουν δυνατές οι μεταρρυθμίσεις που ποθούσε. Όμως ολόκληρο το έργο της εξυπηρετεί αυτή την αλήθεια και γι’ αυτό πρέπει με σεβασμό να το εξετάζουμε”.
Η δημοτική γλώσσα, η αισθητική αγωγή, το ασταμάτητο δόσιμο της προς σχηματισμό ανθρώπου δημιουργού, απ’ τα θεμέλια του Δασκαλικού έργου της Ειρήνης Παϊδούση.
Και επιλέγει η Ρόζα Ιμβριώτη: “ Το βιβλίο-αφιέρωμα στη μνήμη της είναι μια ωραία προσφορά, που μας γνωρίζει και μας εξηγεί το μυστικό της δύναμης και της επιτυχίας της. Αξίζει να μπει σ’ όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες και σ’ όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, αξίζει να το διαβάσουν όλοι οι γονείς· έχουν πολλά να διδαχτούν”.
Κώστας Π. Παντελόγλου