Στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”, στις 2 Φεβρουαρίου 1936, δημοσιεύθηκε μια επιστολή του τακτικού του συνεργάτη Δ. Μαραγκόπουλου – την επιστολή αυτή, αναφερόμενη στο θέμα του τίτλου, βρίσκω χρήσιμο να την καταχωρήσω σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”.
Το πλήρες κείμενό της έχει ως ακολούθως:
“Φίλε κ. Διευθυντά,
Εξαιρετική προκαλεί εντύπωσιν η εις το φύλλον της 31ης Ιανουαρίου (1936) της εφημερίδος “Messager d’ Athenes” δημοσιευθείσα είδησις περί των πετρελαίων της Δυτικής Θράκης. Συμφώνως προς αυτήν, ωρισμέναι περιφέρειαι Ροδόπης και Έβρου λόγω των γεωλογικών ενδείξεων περί υπάρξεως κοιτασμάτων πετρελαίου, παρεχωρήθησαν κατόπιν πλειστηριασμού εις ιδιώτας οι οποίοι αφού δια της μετακλήσεως και επιτοπίου ερεύνης Γερμανών ειδικών επιβεβαίωσαν την ύπαρξιν κοιτασμάτων αρκετών όχι μόνον δια την κάλυψιν των εσωτερικών αναγκών, αλλά και δι’ εξαγωγήν, συνέπηξαν εν τέλει εταιρείαν με συμμετοχή Αγγλικών κεφαλαίων.
Εάν πάντα ταύτα είναι αληθή,είναι τω όντι αποκαρδιωτικόν το γεγονός ότι υπήρξεν Υπουργός της Εθνικής Οικονομίας τόσον καταφανώς αγνοών τα γενικά συμφέροντα της Χώρας όσον και τας στοιχειώδους αρχάς της συγχρόνου οικονομίας, ώστε να παραχωρήση ένα κατ’ εξοχήν εθνικόν πλούτον εις ιδιώτας και προ παντός συνδεομένους με ξένον κεφάλαιον. Είναι αυτόχρημα αποθαρρυντικόν δια το οικονομικόν μέλλον της Χώρα, ότι καθ’ ην στιγμήν εις άλλας πλουσίας Χώρας συζητείται αυτή ακόμη η Κρατικοποίησις κοιτασμάτων άνθρακος, εργοστασίων βαρειάς βιομηχανίας κλπ. να παραχωρήται εις ιδιώτας η εκμετάλλευσις πηγών δυναμένων να μεταβάλλουν άρδην την οικονομικήν συγκρότησιν της Χώρας. Καθ’ ην στιγμήν παντός άλλου προέχει η παντί τρόπω αύξησις των παραγωγικών μας δυνάμεων δι’ ιδίων μέσων και υπό κρατικήν κατεύθυνσιν και έλεγχον, αποβαίνει άπορον πώς η διαχείρισις των κοινών μετατρέπεται σε διαχείρισιν των ιδιωτών. Είναι ευρύτατα γνωστά, ιδίως εν Ελλάδι, τα θλιβερώτατα αποτελέσματα της υποδουλώσεως εις το ξένον κεφάλαιον. Εάν εξακολουθώμεν -ως τουλάχιστον εξάγεται εκ της ανωτέρω ειδήσεως- την ιδίαν πολιτικήν του παρελθόντος, την πολιτικήν της αφαιμάξεως της Ελληνικής εργασίας, τούτο σημαίνει ότι την οικονομικήν πολιτικήν του laisser-faire αντικατέστησε η εθνική πολιτική του dolce far niente δια τον τόπον.
Μετά τιμής,
Δ. Μαραγκόπουλος
Την καταχωρηθείσα παραπάνω επιστολή είχε εντοπίσει και συμπεριέλαβε σε δικό του σχετικό κείμενο ο συντάκτης του “Οικονομικού Ταχυδρόμου” Δημήτρης Λ. Στεργίου (βλ. Οικονομικός Ταχυδρόμος, αριθ. φύλλου 1052, Πέμπτη 20 Ιουνίου 1974, σελ. 12).
Κώστας Π. Παντελόγλου
