Το βλέπουμε στη συμπεριφορά των κρατών ως προς τα υλικά προστασίας από τον κορονοϊό – φορτία τέτοιου υλικού δεσμεύονται από τα κράτη που διαπερνούν μέχρι να φτάσουν στα κράτη προορισμού. Παραγγελίες τέτοιου υλικού αλλάζουν χέρια κρατών, που πλένονται καλά, με βρόμικες μεθόδους.
Το βλέπουμε και στη στάση των χωρών της Βόρειας Ευρώπης έναντι των χωρών του Νότου της.
Ένα θα είχα να πω: συν τοις άλλοις η τέτοια στάση αδιαφορεί για τις δεσμεύσεις των Μεγάλων Δυνάμεων έναντι των λαών της οικουμένης για ένα κόσμο απαλλαγμένο από το φόβο και την ανάγκη που θα προσφέρει κοινωνική ασφάλεια. Δεσμεύσεις αποτυπωμένες σε πλήθος ντοκουμέντων, τα οποία έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, ανάξιοι κυβερνήτες, παίγνια μεγάλων συμφερόντων, επί δεκαετίες ολόκληρες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Καλό θα ήταν να διαβάσουν οι πολλοί, να ηγηθούν οι άξιοι και να διεκδικηθεί η εκπλήρωση των δεσμεύσεων κυρίως των Μεγάλων Δυνάμεων – και τούτο παράλληλα με τη διεκδίκηση της τακτοποίησης των οικονομικών εκκρεμοτήτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (επανορθώσεις, αποζημιώσεις, δάνεια κλπ.).
Κώστας Π. Παντελόγλου