Μ’ αφορμή τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο της ΝΔ και τα όσα αφορούν τα δάση σε αυτόν, είπα να δημοσιεύσω εδώ, στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας, ένα παλαιό κείμενό μου, το οποίο είχε δημοσιευθεί στα Δημοτικά Ζητήματα (Εκδόσεις Παντελόγλου, Φυλλάδιο 10, 30 Μαΐου 1979, σελ. 5-7), όταν έσκασε μύτη στον τύπο το Νομοσχέδιο “Περί προστασίας Δασών…” (ο μετέπειτα Ν. 998/1979) – στην κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Θαρρώ πως το κείμενό μου αυτό διατηρεί μια χρησιμότητα, και όχι μόνο για την γνώση της ιστορίας. Ας διαβασθεί λοιπόν γι’ αυτό με προσοχή:
“Η κρατικομονοπωλιακή εξουσία προωθεί Νομοσχέδιο για την “προστασία” των Δασών· στις διατάξεις του Νομοσχεδίου αυτού συναντά κανείς τον Υπουργό Γεωργίας, το Συμβούλιο Δασικής Πολιτικής, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Γεωργίας, τον Νομικό Σύμβουλο του Υπουργείου Γεωργίας, τον Γενικό Διευθυντή Δασών, τον Γενικό Διευθυντή Γεωργικής Αναπτύξεως, τον Γενικό Επιθεωρητή Δασών, τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος του Υπουργείου Συντονισμού, τον Καθηγητή της Δασολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τον Καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, την Γενική Διεύθυνση Δασών, την Τοπογραφική Υπηρεσία του Υπουργείου Γεωργίας, τον Δασάρχη, την Κεντρική Δασική Υπηρεσία, τον Διευθυντή Δασών και τον Διευθυντή Γεωργίας του Νομού, τον Υπουργό Δημοσίων Έργων, τον Νομάρχη, το Ταμείο Γεωργίας Κτηνοτροφίας και Δασών, του Αναγκαστικούς Δασικούς Συνεταιρισμούς Προστασίας, τις Σιδηροδρομικές Υπηρεσίες, τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, την Πυροσβεστική Υπηρεσία, την Μετεωρολογική Υπηρεσία, τον Διοικητή Αγροτικής Ασφαλείας, τον Ανώτερο Αξιωματικό Χωροφυλακής, την Πολεμική Αεροπορία, τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, το Αρχηγείο Αεροπορίας, τον Υπουργό Συγκοινωνιών, την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, τις Στρατιωτικές Διοικήσεις, τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος, το Συμβούλιο Ιδιοκτησίας Δασών, το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών, τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, τον Υπουργό Οικονομικών, την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, τις Βιομηχανίες Ξύλου, την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως, τα Ναυπηγεία, τα Βιομηχανικά Συγκροτήματα, το Υπουργικό Συμβούλιο, τις Βιομηχανικές Μεταλλευτικές και Λατομικές Επιχειρήσεις, το Υπουργείο Βιομηχανίας, τον Οικονομικό Έφορο, τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Δασοτεχνικών Έργων…
Σε κάποιες διατάξεις του Νομοσχεδίου “Περί προστασίας Δασών…” γίνονται βέβαια και ορισμένες αναφορές στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης· ας σημειώσουμε μερικές τέτοιες αναφορές του αρχικού κειμένου του Νομοσχεδίου:
“Αι Δασικαί Υπηρεσίαι συνεργάζονται μετά των λοιπών Δημοσίων Υπηρεσιών και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως … εφ’ όσον πρόκειται περί λήψεως μέτρων προστασίας η πραγματοποίηση των οποίων περιλαμβάνεται και εις την αρμοδιότητα των Υπηρεσιών (Άρθρο 5 παράγραφος 2, “Ναυτεμπορική” 28 Απριλίου 1979).
“Παρ’ εκάστω Νομώ ο οποίος περιλαμβάνει περιοχάς κηρυχθείσας επικινδύνους … συγκροτείται Επιτροπή Αντιμετωπίσεως Δασοπυρκαϊών αποτελουμένη εκ του Νομάρχου, του Διευθυντού Δασών, του Διοικητού Αγροτικής Ασφαλείας, του Ανωτέρου εν τω Νομώ Αξιωματικού της Χωροφυλακής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και του Στρατού Ξηράς ως και Εκπροσώπου της εγγύτερον ευρισκομένης Ειδικής Μονάδος Κατασβέσεως Δασοπυρκαϊών από Αέρος. Εις ταύτην δύνανται να καλούνται υπό του Νομάρχου και οι Δήμαρχοι ή Πρόεδροι Κοινοτήτων της επικινδύνου περιοχής…” (Άρθρο 22 παράγραφος 4, “Ναυτεμπορική” 3 Μαΐου 1979).
“Οι Δήμοι και Κοινότητες … δύνανται να διαθέτουν κατά χρήσιν εις το Δημόσιο … εκτάσεις ανηκούσας εις αυτά προς αναδάσωσιν και δασοπονικήν εκμετάλλευσιν μερίμνη και δαπάναις της Δασικής Υπηρεσίας…”
“… τα … έσοδα εκ της εκμεταλλεύσεως διανέμονται εξ ημισείας μεταξύ του Δημοσίου και του Νομικού Προσώπου…”
(Άρθρο 37 παράγραφοι 1 και 2, “Ναυτεμπορική” 9 Μαΐου 1979)”.
Τελειώνει στο σημείο αυτό το πρώτο μέρος του κειμένου μου με το θέμα του τίτλου – αύριο πάλι εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, θα καταχωρήσω το δεύτερο μέρος του.
