Η Αντιστασιακή Νέα Φιλαδέλφεια δεν ευτύχησε μέχρι των ημερών μας να δει να συμπληρώνονται οι σελίδες της Ιστορίας της. Και τούτο παρά τις διαρκείς επισημάνσεις μας σχετικά στους αρμοδίους, τόσο προφορικά όσο και γραφτά, σε καιρούς μάλιστα που ζούσαν ακόμη όσοι θα μπορούσαν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους ως μετασχόντες στην Αντίσταση (βλ. επί παραδείγματι τέτοιες επισημάνσεις στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας, Αρ. Φυλ. 1, Αύγουστος 1984).
Το θέμα δεν φάνηκε να συγκινεί και τις επόμενες γενιές: ούτε μια μεταπτυχιακή εργασία, ούτε ένα διδακτορικό δεν εκπονήθηκε επί του θέματος – και από την μεριά του κυρίου Σερετάκη δεν γνωρίζω σχετική εργασία. Γνωρίζω μόνο πως στην ομιλία του για την 75η επέτειο της 9ης Μαΐου 1945 έκαμε μια γρήγορη και ελλιπή αναφορά σε ελάχιστα πρόσωπα της Αντίστασης της περιοχής μας για να σταθεί πιο πολύ στο “εύρημά” του, το ΑΕΚ-ΕΠΟΝ με αναφορά στον Φίκο τον Λεοντίδη, συνεχίζοντας με τον Κλεάνθη Μαυρόπουλο (!), τον Τρύφωνα Τζανετή, τον Λινοξυλάκη…
Οφείλω να σημειώσω πως ανησυχώ πλέον για το πού πάει το πράγμα, βλέποντας και την “πλαισίωση” της ΑΕΚ-ΕΠΟΝ από τον φίλο του Νίκου Σερετάκη Νίκο Αγγελίδη στο aek-live.gr – Τις Σελίδες Ιστορίας της Αντιστασιακής Νέας Φιλαδέλφειας δεν πρέπει να τις καθυστερήσω περισσότερο, περιμένοντας κάτι συλλογικότερο…
Κώστας Π. Παντελόγλου
