Ο Ανδρέας Περιστεράς τα Κατοχικά χρόνια πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τους πρώτους μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Οι ταγματασφαλίτες από την Κατοχή ακόμα δεν του χαρίστηκαν, αιτία η εθνικοαπελευθερωτική του δράση. Τον έπιασαν και τον βασάνισαν.
Αλλά και μετά τη Βάρκιζα, συνελήφθη και βασανίστηκε πάλι απάνθρωπα από τα όργανα της εγκαθιδρυθείσης μεταπολεμικής τάξης πραγμάτων· δικάστηκε με ανυπόστατες κατηγορίες μεταφερόμενος από φυλακή σε φυλακή.
Το 1949 μεταφέρθηκε στο Μακρονήσι, όπου συμμερίστηκε την τύχη χιλιάδων αγωνιστών. Το 1950 μεταφέρθηκε στον Άη Στράτη, απ’ όπου το 1955 και το 1957 αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος για λίγο με άδεια.
Μετά την εξορία του στον Άη Στράτη εργάστηκε στο Γραφείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της προδικτατορικής ΕΔΑ – τον θυμάμαι μέλος της μεγάλης αντιστασιακής συντροφιάς του καφενείου “Κρυστάλ” της πλατείας Πατριάρχου.
Η δικτατορία των συνταγματαρχών τον Μάιο του 1967 συνέλαβε και εξόρισε στην Γυάρο και μετά στο Λακκί της Λέρου τον Ανδρέα Περιστερά. Στα τέλη του 1968 απολύθηκε από το Λακκί ως βαριά άρρωστος (έπασχε από καρδιακό νόσημα).
Έκτοτε η διαρκώς επιδεινούμενη υγεία του τον οδήγησε στον θάνατο στις 22 Δεκεμβρίου 1974. Ο Ριζοσπάστης σε στήλη του στις 29 Δεκεμβρίου 1974 αναφέρθηκε στον λαϊκό αγωνιστή Ανδρέα Περιστερά, παραθέτοντας και φωτογραφία του κάτω από τον τίτλο “Θάνατος Αγωνιστή”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
