Τον Βασίλη Γεωργιάδη, φίλο στενό του πατέρα μου Παντελή Παντελόγλου, γνώρισα ως μέλος της μεγάλης αντιστασιακής αριστερής συντροφιάς του καφενείου “Κρυστάλ” της πλατείας Πατριάρχου.
Ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος, ένθερμος υποστηρικτής της υποψηφιότητας του Σάββα Σταματιάδη ως Δημάρχου της Νέας Φιλαδέλφειας, πήρε το 1978 και τη δική μου υπογραφή, ενόσω ήμουν ακόμη Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων σε λίστα υποστήριξης του Σάββα Σταματιάδη την οποία διακινούσε.
Ο Βασίλης Γεωργιάδης πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση τους Κατοχικούς χρόνους μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, μετέχοντας στην πολύμορφη δραστηριότητά του. Και πλήρωσε ακριβά αυτή του τη συμμετοχή, εξόριστος πρώτα στο Μακρονήσι και μετά στον Άη Στράτη από τη διαμορφωθείσα μεταπολεμική τάξη πραγμάτων.
Θυμάμαι τον Βασίλη Γεωργιάδη παριστάμενο στις προεκλογικές συγκεντρώσεις της προδικτατορικής ΕΔΑ τα χρόνια του ’60 και στις εκδηλώσεις της “Ενωμένης Αριστεράς” (1974), της Αντιμοναρχικής Επιτροπής (1974), της οποίας μάλιστα το κάλεσμα για ψήφο στη Δημοκρατία προσυπέγραψε, αλλά και των “Ενωμένων Δημοκρατικών Δυνάμεων”, της Δημοτικής Παράταξης που έτσι ονομάτισα, με επικεφαλής υποψήφιο Δήμαρχο τον παλαίμαχο της Φιλαδελφειώτικης Αυτοδιοίκησης Τάσο Αμπατζή (1975).
Κώστας Π. Παντελόγλου
