Ο Μίστος Παπαϊωάννου πύργωσε και αυτός ανάστημα στον Μικρασιατοπροσφυγικό συνοικισμό της Νέας Φιλαδέλφειας. Παρών στις νεανικές συντροφιές του συνοικισμού, παρών στον Μορφωτικό Ψυχαγωγικό Σύλλογο, που είχε επικεφαλής τον Γιάννη Αποστολίδη, πάντοτε καλά ντυμένος (κοστούμι, γραβάτα, τρενς-κοτ κλπ.), όπως μας τον δείχνουν οι φωτογραφίες της εποχής.
Προσωπικά τον γνώρισα μεγαλώνοντας, διότι ήταν φίλος του πατέρα μου Παντελή Παντελόγλου, μα περισσότερο έκανε παρέα με τον αδελφό του πατέρα μου Μανώλη Παντελόγλου και την Σεβαστή, την αδελφή ττους, σε φιλικές-κοινωνικές συναναστροφές· ανιψιός του, τον οποίο έβλεπα συχνά όταν μέναμε στην οδό Κυδωνιών, σπούδασε αρχιτέκτονας και στην επιστράτευση του 1974 βρεθήκαμε μαζί στην Μάνδρα…
Ο Μίστος Παπαϊωάννου πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και εις πληρωμήν του διέδραμε και αυτός εξόριστος τη διαδρομή Ικαριά-Μακρόνησος.
Ο Μίστος Παπαϊωάννου ήταν και αυτός μέλος της μεγάλης αντιστασιακής συντροφιάς του καφενείου “Κρυστάλ” της πλατείας Πατριάρχου.
(*) Η χειρόγραφη εργασία μου με τίτλο Σελίδες Ιστορίας της Αντιστασιακής Νέας Φιλαδέλφειας (1940-1944) έχει ήδη μορφοποιηθεί στα κεφάλαιά της και αυξάνονται με γρήγορο ρυθμό οι σελίδες της – ξεκίνησε ως αντίλογος στον κύριο Σερετάκη, πολύ περισσότερο που τον βάραινε και μια μη ορθή αντιμετώπιση του θέματος και κατά τον γιορτασμό της 70ης επετείου της 9ης Μαΐου 1945 (βλ. Κόσμος της Ν. Φιλαδέλφειας, 10.5.2015), ωστόσο τώρα πια δεν έχει νόημα τι λέει και τι κάνει ο κύριος Σερετάκης, αλλά η δική μας εκπλήρωση του καθήκοντος απέναντι στη δοξασμένη και ταλαιπωρημένη γενιά της Εθνικής μας Αντίστασης, αφού φως από άλλη πλευρά δεν φαίνεται.
Κώστας Π. Παντελόγλου
