“Για να γίνει αυτή η ανανέωση πρέπει να μελετηθούν με προσοχή τα σημεία της παρεμβάσεως του Κράτους στην οικονομική ζωή και στις διοικητικές διαδικασίες.
Πρέπει να γίνει μια σωστή κατανομή των επενδύσεων στους διάφορους τομείς, στις περιοχές και τις επιχειρήσεις, πρέπει να γίνει μια επιλογή τεχνολογιών στις οποίες θα στηριχθούμε. Πρέπει να εφαρμοσθεί μια πολιτική μαζικής απασχολήσεως και να δοθεί μια οργανική και αποτελεσματική ώθηση στη γεωργία. Πρέπει να ξεπερασθούν οι διαφορές που υπάρχουν στις αγορές εργασίας, πρέπει να υπάρξει μια ανανέωση στα κοινωνικά καταναλωτικά αγαθά και στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Οι προτάσεις δεν πρέπει να αφορούν μόνο την οικονομική πολιτική και τις μεταρρυθμίσεις οικονομικού-κοινωνικού χαρακτήρα. Πρέπει να γίνει και μια επιλογή αξιών, να αποκεντρωθούν οι δημόσιες υπηρεσίες, να καθιερωθούν συσκέψεις παραγωγής με συμμετοχή των εργαζομένων και να αναλάβουν να παίξουν νέο ρόλο τα συνδικάτα.
… Έχουμε ενώπιόν μας ένα σύστημα που περνά μια οργανική, βαθειά κρίση. Πρέπει εδώ να δημιουργήσουμε βάσεις ενός νέου προσανατολισμού παραγωγής και καταναλωτικών αγαθών, βάσεις μιας νέας κοινωνικής και οικονομικής ισορροπίας, να καθορίσουμε μια νέα προοπτική των αναγκών και των απαιτήσεων της απελευθερώσεως του ανθρώπου, μία νέα αντίληψη για την ανάπτυξη και πρόοδο της κοινωνίας και μια νέα κλίμακα αξιών.
Χρειάζεται να εξαπολύσουμε πόλεμο στην σπατάλη, στον παρασιτισμό, στα προνόμια, να χρησιμοποιήσουμε λογικά τις ανθρώπινες και υλικές δυνάμεις της χώρας με πνεύμα δικαιοσύνης και εξισορροπημένης κατανομής του εισοδήματος. Να υιοθετήσουμε πιο κατάλληλα πρότυπα καταναλώσεως και τρόπου ζωής και να καθορίσουμε σχέσεις ανταλλαγών και προοπτικών αναπτύξεως σε παγκόσμια κλίμακα. Πρέπει να υπάρξει μία νέα πολιτική βάση παραγωγής που να μην χαρακτηρίζεται από ανευθυνότητα και εξεύρεση (εκλογικής) πελατείας, αλλά από μία ηθική, συλλογική και ατομική ευθύνη για μια αυθεντική κοινωνική πρόοδο και μια αποτελεσματική εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών”.
Χρωστώ τώρα να σημειώσω πως όσα παραπάνω καταχώρησα, χρήσιμα όχι μόνο για τη γνώση της ιστορίας, διετύπωσε ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, εκ των ηγετικών στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, μιλώντας σε διάσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών στο Μιλάνο, παρουσία και του ηγέτη του κόμματος Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.
Όσα παραπάνω καταχώρησα άντλησα από σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού Πολιτικά Θέματα, αρ. Φύλλου 135, 12-18 Φεβρουαρίου 1977, σελ. 37-38.
Κώστας Π. Παντελόγλου
