Από σχετικό δημοσίευμα του περιοδικού Πολιτικά Θέματα είναι όσα ακολουθούν σχετικά με τον παραπάνω τίτλο (βλ. αρ. Φύλλου 136, 19-25 Φεβρουαρίου 1977, σελ. 22):
“Ο πληθυσμός που παρέμεινε στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές της Χώρας έχει ως μόνη εισοδηματική πηγή την κτηνοτροφία. Έως ότου δημιουργηθούν προϋποθέσεις, στις περιοχές αυτές, για απασχόληση και σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, η κρατική παρέμβαση πρέπει να κατατείνει στη στήριξη του εισοδήματος από την κτηνοτροφία.
Η απογραφή του 1971 και οι δειγματοληπτικές απογραφές που ακολούθησαν έδειξαν ότι ο πληθυσμός αυτός μειώνεται συνεχώς και έφτασε τώρα στα κατώτερα επίπεδα που μπορούσε να φτάσει. Οποιαδήποτε άλλη διαρροή θα είναι επικίνδυνη. Σ’ άλλες χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Δυτικής Ευρώπης έχει αναζητηθεί και καθιερώθηκε η εισοδηματική ενίσχυση των πληθυσμών αυτών απ’ το εθνικό προϊόν.
Για να καταστεί δυνατή η παραμονή τους στις περιοχές αυτές, με την αποστολή των φυλάκων της φύσεως επιβάλλεται και στην Ελλάδα ν’ ακολουθηθεί μια ανάλογη κρατική πολιτική.
Από την ερήμωση των ορεινών και ημιορεινών περιοχών η εδαφοπονική, εθνική, πολιτιστική κα κοινωνική ζημιά θα είναι τεράστια και ίσως ανεπανόρθωτη”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
