Σε προηγούμενο σημείωμά μου έγραψα ότι όπως αναφέρεται αφετηριακά στο Δάσος της ΝΦ το βιβλίο [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ και το θέμα αδικείται και οι πρωταγωνιστές του επίσης αδικούνται.
Και κυρίως ο λόγιος ερευνητής της Αττικής, μεταλλειολόγος μηχανικός Ανδρέας Κορδέλλας – και να γιατί:
Από του 1877 μέχρι το 1879, ο Ανδρέας Ι. Κορδέλλας “ησχολήθη εις υδραυλικάς εργασίας του Δήμου Αθηναίων”. Αποτέλεσμα των μελετών του εκείνων ήτο η συγγραφή υπό τούτου και έκδοσις μελέτης, τιτλοφορουμένης Αι Αθήναι εξεταζόμεναι υπό υδραυλικήν έποψιν, Αθήνησι, εκ του τυπογραφείου της “Φιλοκαλίας”, οδός Σοφοκλέους 33, 1879 (βλ. Βοβολίνη, Μέγα Ελληνικόν Βιογραφικόν Λεξικόν, Έκδοσις Βιομηχανικής Επιθεωρήσεως, δεύτερος τόμος 1959, σελ. 61).
Καθίστατο ωστόσο εμφανές, γράφει ο Κώστας Μπίρης στο έργο του Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, “ότι το αίτιον της λειψυδρίας ήτο η αποψίλωσις του εδάφους, … από την αυτογενή βλάστησιν θάμνων και δένδρων, η οποία ανέκοπτεν άλλοτε την απορροήν των νερών της υβροχής και επέτρεπεν εις το έδαφος να το απορροφήση” – γεγονός το οποίο επέσυρε την προσοχήν και το ενδιαφέρον του Ανδρέα Κορδέλλα.
Επί μίαν εικοσαετίαν υπεκίνει το ζήτημα της αναδασώσεως των εκτάσεων γύρω από τας Αθήνας ο Ανδρέας Κορδέλλας έως ότου, σημειώνει ο Κώστας Μπίρης, “ευρέθησαν εις καταλλήλους θέσεις πρόσωπα κατέχοντα την σημασίαν της αναδασώσεως και ικανά να την οργανώσουν και να την επιβάλλουν” – και αυτά ήταν ο Φωκίων Νέγρης που το 1898 ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών και ο Τμηματάρχης Δασών του ίδιου Υπουργείου Κωνσταντίνος Σάμιος.
Και συνεχίζει ο Κώστας Μπίρης: “Αναλαβόντες οι τρεις από κοινού τον αγώνα δια την Δενδροφύτευσιν του τοπίου των Αθηνών απέβλεψαν εις την εκπλήρωσιν του σκοπού, όχι δια μόνης της κρατικής μερίμνης, αλλά εν συνδυασμώ προς την δραστηριότητα μιας κοινωνικής οργανώσεως, δια της οποίας και θα εκαλλιεργείτο, ως βασική προϋπόθεσις δια την επιτυχίαν του σκοπού, η αγάπη και η συμπαράστασις του κοινού υπέρ του πρασίνου.
Ίδρυσαν λοιπόν το 1899 την Φιλοδασικήν Ένωσιν θέσαντες αυτήν υπό την προστασίαν και την ενεργόν προεδρίαν της πριγκιπίσσης Σοφίας. …”.
Έτσι έχουν αφετηριακά τα πράγματα και καλό είναι ακριβώς να το γνωρίζουμε, και ακόμη ότι αυτό ήταν το πλαίσιο όπου εντάσσεται και η δημιουργία του Δάσους της ΝΦ.
Κώστας Π. Παντελόγλου
