Έχω και σε άλλα σημειώματα ασχοληθεί με το θέμα του Δάσους της ΝΦ στο βιβλίο [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ – θα ήθελα όμως και σ’ αυτό το σημείωμα να επισημάνω μερικά.
Πρώτα απ’ όλα ότι κεφάλαιο για το Δάσος της ΝΦ δεν υπάρχει στο βιβλίο που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ – αυτή είναι η εκτίμηση που τρέφει για τον πνεύμονα της πόλης μας η συγγραφική και επιστημονική ομάδα του έργου, που εκπορεύτηκε από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).
Το ξαναγράφω, στις σελίδες 7, 8 και 9, που περιλαμβάνουν τα περιεχόμενα του βιβλίου που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ, κεφάλαιο για το Δάσος της ΝΦ δεν υπάρχει!
Και τώρα για τα λιγοστά αφετηριακά σχετικά με το Δάσος της ΝΦ που σημειώνονται στις σελίδες 35 και 36 και υποσημειώνονται στη σελίδα 287, στριμωγμένα στο κεφάλαιο “Ο πρώτος οικισμός: Ποδονίφτης” – γνώμη μου είναι πως και το θέμα αδικείται και οι πρωταγωνιστές του επίσης αδικούνται.
Και κυρίως ο λόγιος ερευνητής της Αττικής, μεταλλειολόγος μηχανικός Ανδρέας Κορδέλλας – μετά ο δασολόγος Κωνσταντίνος Σάμιος, και οι διατελέσαντες αλληλοδιάδοχοι Υπουργοί των Οικονομικών Φωκίων Νέγρης και Ανάργυρος Σιμόπουλος…
Δεν θα συνέβαινε αυτό αν συμβουλεύονταν οι συγγράψαντες τα σχετικά το έργο του αρχιτέκτονα πολεοδόμου Κώστα Μπίρη Αι Αθήναι από του 19ου εις τον 20ον αιώνα, έκδοση του Καθιδρύματος Πολεοδομίας και Ιστορίας των Αθηνών (1966) – ο Κώστας Μπίρης διαλεκτός επιστήμονας και αρμόδιος υπηρεσιακός παράγοντας του Δήμου Αθηναίων, έχοντας καλή γνώση των σχετικών αρχείων και δημοσιεύσεων έχει διαφωτίσει εξαιρετικά το θέμα. Παρά ταύτα το παραπάνω έργο του δεν έχει περιληφθεί στη βιβλιογραφία του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ.
Στη βιβλιογραφία του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ δεν έχει περιληφθεί και η εργασία του μαθητή της Β3 τάξεως του 2ου Γυμνασίου Νέας Φιλαδέλφειας Παντελή Παντελόγλου με τίτλο Νέα Φιλαδέλφεια· προσέγγιση ζητημάτων τοπικής ιστορίας (1990), στην οποία με βιβλιογραφική παραπομπή στο παραπάνω έργο του Κώστα Μπίρη επισημαίνονται τα σχετικά.
Στη βιβλιογραφία του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ δεν περιλαμβάνονται και τα Ντοσσιέ του Ιστορικού Αρχείου Νέας Φιλαδέλφειας [πρώτη έκδοση Εκδόσεις Παντελόγλου 1996-1997 και δεύτερη έκδοση Κέντρο Ιστορίας Νέας Φιλαδέλφειας (Κ.Ι.ΝΕ.ΦΙΛ.) στις αρχές του 2019]. Έτσι δεν δόθηκε η δυνατότητα να διαβάσουν τα σχετικά οι συγγράψαντες, όπως τα καταχώρησα ως πρώτη δημοσίευση του πρώτου Ντοσσιέ του Ιστορικού Αρχείου, αντλώντας φυσικά από το παραπάνω κορυφαίο έργο του Κώστα Μπίρη.
Προσθέτω πως οι συγγράψαντες τα σχετικά στο βιβλίο [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ, αγνόησαν και μια λογοτεχνική απόδοση των σχετικών γεγονότων του 1914 καμωμένη από τον Διευθυντή του Δήμου ΝΦ Θεοφύλακτου Χατζηθεοδωρίδη, που δημοσιεύθηκε με τίτλο “Το Δενδροφύτευμα του Λόφου” στο Λεύκωμα 50 χρόνια Φιλαδέλφεια 1927-1977 (Βλ. Εφημ. Αναζήτησις, αριθ. Φύλλου 282, 30 Μαρτίου 1977, σελ. 19), που κι αυτό δεν περιλήφθηκε στη βιβλιογραφία του βιβλίου [;] που κυκλοφόρησε το ΠΠΙΕΔ.
Διατυπώνω και πάλι την απορία μου: η Ρένα Χωρέμη, που αποδεδειγμένα γνώριζε όλα τα παραπάνω, και κατά τη συγγραφική και επιστημονική ομάδα του έργου που εκπορεύτηκε από τα ΑΣΚΙ παρέσχε την πολύτιμη αρωγή της στην επίλυση προβλημάτων έρευνας, τους έθεσε υπόψη τα παραπάνω και εκείνοι τα αγνόησαν;
Καλό θα ήταν να γνωρίζουμε…
Κώστας Π. Παντελόγλου
