Ο Γιάννης Ουσταμπασίδης κατέθεσε την περασμένη εβδομάδα στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, ερώτημα για το αν είναι αρμόδιο το δημοτικό συμβούλιο να συζητήσει τους αναβαθμούς, εφόσον προκύπτουν ως συνοδή ανάγκη του γηπέδου. Αυτό διότι θέλει, λέει, οι αναβαθμοί (τους οποίους βρίσκει ωραίους και συμφωνεί) να γίνουν νόμιμα.
Άραγε με ποια αρμοδιότητα θα απαντήσει το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών για το αν έχει αρμοδιότητα το δημοτικό συμβούλιο; Και γιατί δεν ρωτάει και το συναρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, αφού οι αναβαθμοί σχεδιάζονται σε δασική έκταση ή το Υπουργείο Εσωτερικών που εποπτεύει τους δήμους και τη νομιμότητα των πράξεών τους; Αστεία πράγματα.
Κοινοποιώντας στα social media την απέλπιδα κίνηση απεμπλοκής του δημοτικού συμβουλίου από την καυτή πατάτα, έγραψε επίσης πως τον ενδιαφέρει “τι κάνουμε εμείς με το άλσος και όχι ο φορέας διαχείρισης με την ΑΕΠΟ”. Ο Γιάννης Ουσταμπασίδης ξαφνικά πιστεύει στο σαλάμι· αυτή η τακτική Ποντίου Πιλάτου έχει, απ’ τη δική του σκοπιά, ορισμένα οφέλη:
- Κάνει τον λαγό των επιχειρηματικών συμφερόντων
- Διευκολύνει τους αντιδημάρχους του Βούρου που τα θαλάσσωσαν
- Διορθώνει την εικόνα του Γιάννη Βούρου στο μεγάλο αφεντικό
- Δίνει μια οδό απεμπλοκής σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους, συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, που προτιμούν να μην να κάνουν δημόσια παραδοχές που έχουν πολιτικό κόστος.
Υπάρχει όμως σαλάμι ή υπάρχει το όλον;
Ας δούμε σε τι βάση έθετε το ζήτημα ο ίδιος ο Γιάννης Ουσταμπασίδης στο δημοτικό συμβούλιο της 9ης Δεκεμβρίου 2020, μόλις τρεις μήνες πριν. Η συζήτηση εκεί είχε προκληθεί από τον ίδιο και άλλους 18 δημοτικούς συμβούλους, ακριβώς επειδή η διοίκηση Βούρου-Κωνσταντινίδη αντί να λογοδοτεί προς την πόλη για τα τεκταινόμενα περί το Άλσος, “ενημέρωνε” τους οπαδούς μέσω των αεκόφρονων ιστοσελίδων. Αντιγράφουμε απ’ τα πρακτικά:
“Ι. ΟΥΣΤΑΜΠΑΣΙΔΗΣ: […] Θέλω όλοι μαζί εδώ σήμερα, […] να δούμε τι θέλουμε για το άλσος. […]
[Μετά την] έκδοση [της υπουργικής απόφασης] της 1ης Δεκεμβρίου, πανηγυρίζουμε όλοι για πρώτη φορά [επειδή επιτρέπει]:
- […] θα μπορούμε να φτιάξουμε τέσσερα ή πέντε το πολύ διάσπαρτα […] WC.
- Αναψυκτήριο έως 120 τ.μ. […], με πατάρι όμως, δηλαδή αύξηση του ύψους και γύρω-γύρω από αυτό, το πιο σημαντικό που εμένα μου αρέσει κιόλας, 10 μέτρα εκατέρωθεν της κάθετης πλευράς του κτιρίου να μπορούν να αναπτυχθούν τραπεζοκαθίσματα.
- Διαμορφώσεις χώρων με λυόμενες κατασκευές σε τμήματα χωρίς βλάστηση […]
- [Ο μετεωρολογικός σταθμός μας] να μπορεί να ενισχυθεί αν χρειάζεται κάποια βελτίωση ακόμη και με μπετά.
- Χώρο στάθμευσης που αναφέρεται στο 0,05% της έκτασης του άλσους […]. Κι αυτό μια χαρά είναι, καλοδεχούμενο.
Οι αλλαγές αυτές είναι καλοδεχούμενες, είναι εφικτές και σύμφωνα [sic] με τη μορφή του άλσους μας, αν και θα ήθελα να αλλάζει πιο πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα [να μην απαιτείται η] σύμφωνη γνώμη του δασάρχη για το παραμικρό.
Μας λέγατε [κύριε Δήμαρχε] ότι θα περάσουν και στην απόφαση του ΥΠΕΝ οι αναβαθμοί που ψήφισα και ψηφίσατε για την προστασία του άλσους από το γήπεδο. Δεν είδα κάτι. […] Ακούμε τη λέξη “τα συνοδά έργα”. Πού θα επηρέαζε η απόφαση του ΥΠΕΝ τα συνοδά έργα; […] Πείτε μου ένα συνοδό έργο που επηρεάζει ή μπλοκάρει η απόφαση Χατζηδάκη. Κανένα και πουθενά. […]
Δυστυχώς για την πόλη μας για άλλη μια φορά έχουμε περάσει στο άλλο άκρο. Στη μια είχαμε τη διοίκηση της Δύναμης Πολιτών που σώνει και ντε η πλειοψηφία της να μη γίνει το γήπεδο – όχι όλοι, να είμαι σαφής – και τώρα έχουμε το άλλο άκρο “όλα για το γήπεδο”. Και το άσχημο δεν είναι [το] “όλα για το γήπεδο”, γιατί το γήπεδο καλώς να γίνει και μπορούμε να συνυπάρχουμε όπως έχει γίνει άλλωστε και στο παρελθόν.
Όμως εδώ υπάρχουν κι άλλα σχέδια. Σχέδια που δεν σας αφήνουν ούτε εσάς όπως και τον κ. Βασιλόπουλο να κάνετε το καλύτερο για την πόλη. Και τι εννοώ. Τις προάλλες στην αναμόρφωση [του προϋπολογισμού], ενώ εξετάζατε σε παλαιότερο δημοτικό συμβούλιο ότι καλύτερα ο σταθμός του Μετρό να γίνει στο Πάρκο Μικρασιατών, για να μη χάσουμε το χρηματοδοτικό εργαλείο “Αντώνης Τρίτσης” ψηφίσατε απευθείας ανάθεση για προμελέτη της μελέτης αν μπορούμε να κάνουμε στο Πάρκο Μικρασιατών υπόγειο πάρκινγκ. Αυτό απαγορεύεται εκεί όπως ξέρετε, είναι μέσα στο Προεδρικό Διάταγμα [προστασίας του προσφυγικού συνοικισμού] και εμείς σας λέγαμε καλύτερα στην Μπριτάννια και λέγατε ότι θα το εξετάσετε. Το ίδιο και στο πρόγραμμά μας με τον κ. Γρετζελιά είχαμε βάλει την Μπριτάννια […]
Το πρόβλημά μας είναι ότι πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί κάτι. Όλα αυτά τα έργα που κάνετε σιγά-σιγά, ακόμη το γήπεδο που γίνεται και καλά κάνει και γίνεται, σε συνεργασία με τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, το πάρκινγκ που θέλουμε να κάνουμε στο Πάρκο Μικρασιατών, την ενοποίηση χώρων από Περισσό έως το γήπεδο με πολυκαταστήματα, [η] κατάργηση της εξόδου από τη δεύτερη υπογειοποίηση θέλουμε-δεν θέλουμε προς νέα Ιωνία, όλα αυτά φέρνουν τους φόρτους στη Δεκελείας.
Και καλά κάνατε και είπατε στην τελευταία Οικονομική Επιτροπή κ. Κοσκολέτο και συμφώνησε ο κ. Βούρος να κάνουμε μια ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη από Χαλκηδόνα έως Φιλαδέλφεια και αν χρειαστεί και roundabout στην πλατεία Πατριάρχου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιάννη, έχεις πάει πολύ κάτω!
Ι. ΟΥΣΤΑΜΠΑΣΙΔΗΣ: Έχω πάει, πολύ κάτω, μάλιστα. Τι να πω… Δεν αφήνετε να μιλήσουμε για άλλη μια φορά!
Τέλος θέλω να πω το εξής: εγώ συμφωνώ με τις αλλαγές του κ. Χατζηδάκη και να σας πω και κάτι για την πόλη. […] Θέλει αλήθειες, θέλει πολιτική βούληση, θέλει συνεργασίες. Δεν θέλει σώνει και ντε τεχνοκράτες. Θέλει πρώτα πολιτικές αποφάσεις για την πόλη και το τι θέλουμε, αν κι αυτό δυστυχώς μάς το έχετε λύσει. Όταν προχωράτε μόνο σε αλλαγές Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου που αφορούν στο γήπεδο ή στην Μπριττάνια και μόνο το γήπεδο και δεν προχωράτε σε κάποια αλλαγή ΓΠΣ για την υπόλοιπη πόλη, μας το έχετε λύσει. […] Η πόλη δεν δικαιούται να ξέρει; Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν δικαιούται να ξέρει πριν απ’ όλους τους άλλους τι θέλουμε να κάνουμε για το άλσος; Και να το κάνουμε κι όλοι μαζί για να το πετύχουμε”.
Πάει το σαλάμι.
Και σωστά: Ο “Κόσμος της Ν. Φιλαδέλφειας” έχει δημοσιεύσει συστηματική αρθρογραφία για το πώς επηρεάζει το γήπεδο Μελισσανίδη ολόκληρη την πόλη ήδη από το 2014, σχολιάζοντας την «Πολεοδομική, Χωροταξική και Περιβαλλοντική Θεώρηση» που συνόδευσε τον φωτογραφικό Ν. 4277/14, αλλά και όχι μόνο αυτή (ενδεικτικά δείτε εδώ και εδώ). Όλα αυτά τα χρόνια, το γεγονός ότι η κριτική εκκινεί πάντα απ’ τις προβλέψεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής 2014-2021 για τη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν ήταν τρόπος να αποφύγει κανείς τους χουλιγκάνους – ήταν το πραγματικό πρόβλημα.
Οι διάφοροι τοπικοί παίκτες έχουν τηρήσει συστηματική σιωπή και έχουν συμβάλει με τον τρόπο του ο καθένας στην αποσιώπηση ή συσκότιση των σημαντικότερων ζητημάτων για τη ζωή στην πόλη. Σήμερα, με αφορμή την τροποποίηση της διαχειριστικής μελέτης για το Άλσος, δίνεται μια ευκαιρία να ξανατεθεί επί τάπητος το κεντρικό πρόβλημα, ενώ ο κόσμος μπορεί πια να καταλάβει καλύτερα πού πάει το πράγμα, με το συντριπτικό βάρος της OPAP Arena να είναι ορατό σε όλους.
Όσοι δέχτηκαν να συμμετάσχουν στη διαπαραταξιακή επιτροπή πολιτικής νομιμοποίησης του τσεκουρώματος του Άλσους, αλλά όχι μόνο αυτοί, δεν φαίνεται να θέλουν να κάνουν τη συζήτηση επί της ουσίας, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη των αντίστοιχων αποφάσεων. Η κατάρρευση της διαπαραταξικής επιτροπής δεν εξαφανίζει το πρόβλημα ούτε γι’ αυτούς που προτίμησαν να μην πάνε σ’ αυτήν, ούτε γι’ αυτούς που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια καθυστερημένοι, ούτε γι’ αυτούς που θα κρυφτούν πίσω από την πλειοψηφία της διοίκησης Βούρου-Κωνσταντινίδη.
Όλοι οι αιρετοί έχουν πολιτική ευθύνη για το τι θα συμβεί, και βεβαίως θα τους αποδοθεί. Στο τέλος, όλοι θα κριθούν από την πόλη και τους κατοίκους της για τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, όσο κι αν, σαν τον Πόντιο Πιλάτο, νίψουν τα χείρας τους.
Κι αυτό γιατί τα ΝΑΙ λέγονται μονάχα προς την πλευρά του Μελισσανίδη. Τα ΟΧΙ λέγονται πάντα προς την πλευρά της πραγματικής πόλης και των πραγματικών κατοίκων της. Και πολλοί απ’ τους αιρετούς δεν θα έλεγαν το ΝΑΙ στην πόλη, παρά μόνο με ανταλλάγματα…
π.
