Εκεί στη “Λέσχη του Βιβλίου” των Εκδόσεων “Θεμέλιο” (Ακαδημίας 57 στην Αθήνα) αντίκρυσα ανάμεσα στ’ άλλα περιοδικά, προερχόμενα από την Ανατολή και τη Δύση, ένα αισθητικά κομψό στο εξώφυλλο, με πολυγραφημένες τις σελίδες του περιοδικό, που δεν το στόλιζε καμιά φωτογραφία (!) – τίτλος του “Ελληνικός Κινηματογράφος”· ήταν Οκτώβριος του 1966.
Υπότιτλός του: Ανεξάρτητη περιοδική έκδοση κινηματογραφικής τέχνης διευθυνόμενη και εκδιδόμενη από συντακτική ομάδα: Φώτης Αλεξίου, Παύλος Ζάννας, Νίνος Φενέκ Μικελίδης, Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, Βασίλης Ραφαηλίδης.
Ένα κείμενο της σύνταξης, ένα κείμενο του Φώτη Αλεξίου για το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα του Νίνου Φενέκ Μικελίδη για το Φεστιβάλ Διεθνούς Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και ένα για την ενηλικίωση του Φεστιβάλ του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου, προηγούνταν. Ακολουθούσαν κριτικές για τις ταινίες: 1) “Ο πόλεμος τελείωσε” του Αλαίν Ρεναί (Βασίλης Ραφαηλίδης) – 2) “Η καταδίωξη” του Άρθουρ Πεν (Νίνος Φενέκ Μικελίδης) – 3) “Μονομαχία γιγάντων” του Ραλφ Νέλσον (Νίνος Φενέκ Μικελίδης), ενώ την ύλη συμπλήρωνε ένας αριθμός ειδήσεων.
Πρέπει να συμπληρώσω πως στο πρώτο τεύχος του “Ελληνικού Κινηματογράφου” δεν είχε καταχωρηθεί καμιά διαφήμιση.
Στο δεύτερο τεύχος του “Ελληνικού Κινηματογράφου” μια κριτική αναδρομή στο έργο του Νίκου Κούνδουρου και μια συνέντευξή του για την ταινία του “Το πρόσωπο της Μέδουσας”, απ’ όπου και το εξώφυλλο του τεύχους. Κι ακόμη τα κείμενα του Παύλου Ζάννα “Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Επιτεύξεις και προοπτικές” και του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου “Η σημασία των βραβείων στον εμπορικό κινηματογράφο”. Μια συνομιλία με τον Κλωντ Σαμπρόλ του Ζυλ Ζακόμπ περιλαμβάνεται στα περιεχόμενα του τεύχους και ακόμη κριτικές για τις ταινίες: 1) “Να γιατρός, να μάλαμα” του Τζέρρυ Λούις (Νίνος Φενέκ Μικελίδης) – 2) “Το θωρηκτό Ποτέμκιν” του Σεργκέι Αϊζενστάιν (Βασίλης Ραφαηλίδης) – 3) “Η έβδομη σφραγίδα” του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν (Τώνια Μαρκετάκη) – 4) “Ένας άντρας και μια γυναίκα” του Κλωντ Λελούς (Κωστής Σκαλιόρας).
Η στήλη “Από μήνα σε μήνα”, ειδήσεις και σχόλια, και λίγες διαφημίσεις αυτή την φορά, περιέχονταν στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού, στη συντακτική επιτροπή του οποίου είχε προστεθεί και ο Κωστής Σκαλιόρας, ενώ η συνέντευξη του Νίκου Κούνδουρου ήταν έργο του Αλέξη Γρίβα.
Το τρίτο-τέταρτο τεύχος του “Ελληνικού Κινηματογράφου” (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1967) βρήκε τυπωμένο, με διευθυντή τον Αλέξη Γρίβα, αρχισυντάκτη τον Βασίλη Ραφαηλίδη, και συνεργάτες τους Φώτη Αλεξίου, Παύλο Ζάννα, Νίνο Φενέκ Μικελίδη, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο και Κωστή Σκαλιόρα.
Συνέντευξη με τον Μιχαήλ Ρομ (Νίνος Φενέκ Μικελίδης), ο Γκοντάρ μιλάει για τον “Τρελό Πιερρό” στους Ζαν Λουί Κομολί, Μισέλ Ντελααί, Ζαν Αντρέ Φιεσί και Ζεράρ Γκεγκάν, “Για έναν ‘μη καθαρό’ κινηματογράφο” του Αντρέ Μπαζέν, η “Μεγέθυνση” του Μικελάντζελο Αντονιόνι, “Ο νέος τσεχοσλοβάκικος κινηματογράφος” του Φώτη Αλεξίου, “Ο κινηματογράφος και το κοινό. Συμπεράσματα από μια σφυγμομέτρηση” του Βασίλη Ραφαηλίδη, “Πορεία και προοπτικές του ελληνικού κινηματογράφου” του Δημήτρη Σταύρακα, είναι όλα κείμενα του τρίτου-τέταρτου τεύχους του “Ελληνικού Κινηματογράφου” – κι ακόμη το από μήνα σε μήνα και τα σχόλια.
Επίσης μια αναφορά σε πρόσφατες ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές του Gideon Bachmann περιλαμβανόταν στην ύλη του τρίτου-τέταρτου τεύχους του “Ελληνικού Κινηματογράφου” [1) “Πρόσωπο με πρόσωπο” του Ροβήρου Μανθούλη – 2) “Δάφνις και Χλόη 66” της Μίκας Ζαχαροπούλου – 3) “Μέχρι το πλοίο” του Αλέξη Δαμιανού – 4) “750.000” του Αλέξη Γρίβα – 5) “Τζίμης ο Τίγρης” του Παντελή Βούλγαρη], όπως και οι ακόλουθες κριτικές ταινιών: 1) “Πρόσωπο με πρόσωπο” του Ροβήρου Μανθούλη (Γ. Κουτρούλης) – 2) “Η Τζουλιέττα των πνευμάτων” του Φεντερίκο Φελλίνι (Διαμαντής Λεβεντάκος) – 3) “Φαρενάιτ 451” του Φρανσουά Τρυφφώ (Νίνος Φενέκ Μικελίδης).
Το τρίτο-τέταρτο τεύχος του “Ελληνικού Κινηματογράφου είχε πλούσια εικονογράφηση (η φωτογραφία του εξωφύλλου του από το “Πρόσωπο με πρόσωπο”), με Δημήτρη Χορν από το “Κυριακάτικο Ξύπνημα” του Κακογιάννη, με Μίμη Φωτόπουλο και Μάνο Κατράκη από την “Μαγική πόλη” του Κούνδουρου, με Μιχαήλ Ρομ, με Αντρέ Μπαζέν, κά. Είχε και αρκετές διαφημίσεις από τις οποίες ξεχώριζε “Η αισθητική του κινηματογράφου” του Henri Agel της σειράς “Τι πρέπει να ξέρω” (Εκδότης Ιωάν. Ν. Ζαχαρόπουλος, Αθήναι).
Προσθέτω τώρα πως ο εμπνευστής της κίνησης γύρω από τον κινηματογράφο με υλικό αντίκρυσμα το περιοδικό “Ελληνικός Κινηματογράφος”, μα όχι μόνο, ήταν ο διαλεχτός Μίμης Δεσποτίδης της ΕΠΟΝ και του εκδοτικού οίκου “Θεμέλιο”, εκδοτικού οίκου που είχε και τη διάθεση του “Ελληνικού Κινηματογράφου”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
