Απόσπασμα μιας επιστολής του αγωνιστή των κοινωνικών αγώνων και της εθνικής αντίστασης συγγραφέα Κώστα Μπίρκα είναι όσα ακολουθούν, διευκρινιστικά για τους 200 που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του ’44 στην Καισαριανή:
“… παρακαλώ να μου επιτραπεί να διευκρινίσω εδώ στο θέμα αυτό ότι: Μέσα στους 200 αυτούς αθάνατους ήρωες της ματωμένης Πρωτομαγιάς του ’44, που επεκράτησε από κεκτημένη συνήθεια να ονομάζονται όλοι “Ακροναυπλιώτες”, ένας σεβαστός αριθμός από κάπου 60 μάρτυρες ήταν παλαιοί Μεταξοκρατούμενοι εξόριστοι της Ανάφης, Φολεγάνδρου και άλλων μικρότερων νησιών που όλοι μαζί (περί τους 85) είχαν μεταφερθεί στο Χαϊδάρι από το Ιταλικό στρατόπεδο της Κέας (Τζιας), μετά την κατάρρευση της φασιστικής Ιταλίας τον Σεπτέμβρη του 1943. Και που, μετά παραμονή σ’ αυτό 8 μηνών κοινής ζωής με τους Ακροναυπλιώτες συναγωνιστές-αδελφούς τους, εκτελέστηκαν σε δυο παρτίδες: Η μια από 21 άτομα στις 12 του Απρίλη του 1944 στο Σκοπευτήριο και οι υπόλοιποι 60-65 μέσα στους 200 αυτούς της Πρωτομαγιάς του ’44…
… για την ιστορική τάξη, και μια και στους λόγους και τα κείμενα των εορταστικών εκδηλώσεων πολιτογραφείται κατά κάποιο τρόπο η ιστορία, καλό θα είναι στο εξής να παρθεί υπ’ όψη το παραπάνω γεγονός”.
Προσθέτω πως η ανωτέρω μνημονευθείσα επιστολή του Κώστα Μπίρκα είχε σταλεί στο περιοδικό “Πολιτική-Οικονομική Έρευνα” του Γιάννη Βιστάκη και δημοσιεύτηκε στο τεύχος 113 του περιοδικού (Μάιος 1966, σελ. 46).
Κώστας Π. Παντελόγλου
