Ο Χρήστος Καβαφάκης δεν υπήρξε μόνο όσα στον σημερινό μας τίτλο σημειώνονται. Υπήρξε μια πολυεδρική προσωπικότητα. Δημοσιογράφος και συγγραφέας στον οποίο χρωστάμε πολλά για τη διαφώτιση κρίσιμων εθνικών και διεθνών προβλημάτων – όμως γι’ αυτά μια άλλη φορά…
Για τώρα, για μια πρώτη γνωριμία μαζί του, χρήσιμα όσα σχετικά έχει σημειώσει στο βιβλίο του Δημοσιογραφία και Λογοτεχνία της Αριστεράς. Αναζητώντας τη χαμένη Αριστερά (Εκδόσεις Άγρα 2014), ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης:
“Ο Χρήστος Καβαφάκης (γιος του εκδότη του Ελεύθερου Τύπου Ανδρέα Καβαφάκη, που δολοφονήθηκε από τους αντιβενιζελικούς) σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Βερολίνου. Μιλούσε πολλές ξένες γλώσσες και ήταν πολυγραφότατος. Πράος, πειστικός, αξιαγάπητος, θεωρείτο απ’ όλους ως “κινητή εγκυκλοπαίδεια”. Άφησε τις εφημερίδες του συγκροτήματος Λαμπράκη, όπου δούλευε, για ν’ αναλάβει το 1946 την αρχισυνταξία του Ριζοσπάστη με βοηθό τον Μήτσο Καραντώνη, που σκοτώθηκε αργότερα στον ανταρτοπόλεμο.
Οι παλαιοί θυμούνται τον Καβαφάκη να ανεβαίνει τις σκάλες της εφημερίδας ασθμαίνων, κουβαλώντας όγκο ξένων εντύπων τα οποία πάντα μελετούσε για να πλουτίσει την ύλη της εφημερίδας. Με το κλείσιμο του Ριζοσπάστη το 1947, συνελήφθη και εξορίστηκε. Αργότερα, επανήλθε στα Νέα και ήταν από τους συντελεστές της μεγάλης κυκλοφορίας του απογευματινού οργάνου του “συγκροτήματος” (σελ. 133).
