Μ’ αυτό τον τίτλο, και πρόλογο του Ιω. Χασιώτη, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις University Studio Press το 1994 βιβλίο του Γιώργου Αναστασιάδη, που εκτείνεται σε 294 σελίδες.
Το βιβλίο αυτό του Γιώργου Αναστασιάδη, που πρόσφατα ετελεύτησε τον βίο του, “ασχολείται κυρίως με τον “εφημεριδικό πολιτισμό” της Θεσσαλονίκης, σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής ζωής της πόλης”, είχε σημειώσει η Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης (τεύχος 6, Νοέμβριος 1995, σελ. 185), και συνέχιζε:
“Ο τόμος περιλαμβάνει ένα κείμενο που με αφορμή την εμπειρία από την έρευνα στις εφημερίδες της Θεσσαλονίκης συζητεί τις θεωρητικές διαστάσεις της χρήσης του τύπου ως πηγή της ιστορίας, μια επισκόπηση του τύπου της πόλης αλλά και του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, καθώς και κείμενα που μέσα από τα πρωτοσέλιδα και τα μονόστηλα των διαφόρων εφημερίδων (Μακεδονία, Νέα Αλήθεια, Εφημερίς των Βαλκανίων) διερευνώνται οι απόψεις του τύπου για διάφορα θέματα σημαντικών ιστορικών περιόδων [του 1912-13, του Ελευθερίου Βενιζέλου και της Εθνικής Αμύνης (1916-1917), των προσφύγων (1922-1924), του 1945]. Το βιβλίο που πράγματι ταξινομεί και αξιολογεί “θραύσματα από την ψυχή της πόλης” της Θεσσαλονίκης διανθίζεται από εκτενές φωτογραφικό υλικό”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
