Προσωπικά δεν δέχτηκα τα περί “λεγόμενης Αποστασίας”, εκείνων που άνετα ένιωσαν σε κυβερνητική συνύπαρξη με πολιτικούς όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης – έμεινα πιστός στις τότε εκτιμήσεις μας, πολύ περισσότερο που σε χρόνο προγενέστερο των τότε γεγονότων ο προοδευτικός δημοκράτης και ατρόμητος Βουρλιώτης Δήμαρχός μας Νικόλαος Τρυπιάς με είχε προϊδεάσει γι’ αυτά, υπογραμμίζοντας την υπονομευτική της Δημοκρατίας στάση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Σε καιρούς που ένας άλλος Μητσοτάκης κυβερνά αποστατών ως και από τα στοιχειώδη της κοινωνικής δικαιοσύνης δεν χρειάζεται εφησυχασμός· κάθε άλλο, εγρήγορση χρειάζεται, κι ακόμη θαρρώ πως χρειάζεται να θυμηθούμε γνώμες σημαντικών Ελλήνων σχετικά με τα “Ιουλιανά” του 1965, μια και ο πολύμορφος αντιδημοκρατικός κατήφορος ηλίου φαεινότερος είναι…
ο
Λέω να ξεκινήσω την παρέλαση αυτή των γνωμών με τη γνώμη ενός πνευματικού παράγοντα που τον θεωρώ Φιλαδελφειώτη μια και έζησε και μεγάλωσε στη Φιλαδέλφεια της Μικρασίας, όπου οι γονείς του ήταν δάσκαλοι στα ονομαστά Θεολόγεια Σχολεία – πρόκειται για τον Κώστα Θρακιώτη (το αληθινό του όνομα ήταν Θαλής Προδρόμου) και αυτά δήλωσε το καλοκαίρι του 1965 (καταχωρηθέντα σε έκτακτο τεύχος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης τον Ιούλιο του 1965):
“… βαθύτατη οδύνη νιώσαμε όλοι μας με το αντιδημοκρατικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε την απροσχημάτιστη τούτη πολιτική επιβουλή ενάντια στις βασικές συνταγματικές μας ελευθερίες. Ο ξένος παράγοντας … με τους ντόπιους πράκτορές του και συνεργάτες του που τον υπηρέτησαν και τον υπηρετούν σε βάρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας και των εθνικών συμφερόντων μας έκανε και πάλι το θαύμα του.
Αλλά φαίνεται πως δεν υπολόγισαν αυτή τη φορά τη μεγάλη αντίδραση του λαού μας … Με την πολιτική του ωριμότητα ο λαός μας αντιλήφθηκε το μέγεθος της συμφοράς που του επεφύλασσε τούτη η εκτροπή … Έτσι οι διεθνείς κύκλοι της ανωμαλίας και οι πρόθυμοι μάγειροί τους πήραν τη μεγαλειώδικη και αποστομωτική απάντηση με την πανεθνική εξέγερση όλων: Δημοκρατία ή θάνατος. …”
Κώστας Π. Παντελόγλου
