Μια συνέντευξη του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη φιλοξένησε η Lifo την Κυριακή 1 Αυγούστου 2021, μια συνέντευξη-ποταμό, που συν τοις άλλοις περιελάμβανε και τα ακόλουθα:
“— Αν δεν κάνατε κινηματογράφο, με τι άλλο θα μπορούσατε να είχατε ασχοληθεί;
Με τίποτε άλλο! Ακόμα και στο σχολείο, όπου δεν ήμουν και ο καλύτερος μαθητής –έμεινα μάλιστα μία χρονιά στην ίδια τάξη και με στείλανε να τη βγάλω στη Νέα Φιλαδέλφεια, σε ένα σχολείο που θύμιζε τη Λεγεώνα των Ξένων, γιατί εκεί καταλήγαμε αυτές οι περιπτώσεις από όλο το Λεκανοπέδιο‒, το μόνο που με ενδιέφερε, πέρα από το σινεμά, ήταν το παιχνίδι και οι βόλτες με την παρέα”.
Η υπογράμμιση είναι δική μου, και η έκπληξη μαζί, η δυσάρεστη έκπληξη πρέπει να πω – είναι δυνατόν ο Παντελής ο Βούλγαρης, που τόσο όπως δηλώνει νοιάζεται για τα ανθρώπινα και την ιστορία, να μην κατάλαβε σε ποιον τόπο ήρθε για να τελειώσει τις γυμνασιακές του σπουδές, ποιο το περιβάλλον, μαθητές και καθηγητές, του Γυμνασίου Ν.Φ. τα χρόνια του ’60;
Πλάθοντας εικόνες για το σινεμά τον καιρό του κορονοϊού, που κάθεται σπίτι, όπως λέει, σκέφτηκε ο Παντελής ίσως τη “Λεγεώνα των Ξένων” του Γιώργου Μανιάτη και θάρρεψε να χαρακτηρίσει έτσι το Γυμνάσιο Ν.Φ.
Τι κρίμα! Κατεστημένο βέβαια δεν έγινε (πώς θα μπορούσε άλλωστε), όμως ένα κύρος, με το έργο του και τη βοήθεια όλων μας από την εποχή του “Τζίμη του Τίγρη”, το απέκτησε – και είναι κρίμα αυτό το κύρος να εξαερωθεί με άστοχες τοποθετήσεις όπως αυτή όπου χαρακτηρίζει “Λεγεώνα των Ξένων” το Γυμνάσιο Ν.Φ. Μια επανατοποθέτησή του να την αναμένω;
Άλλως θα πρέπει αναλυτικά να επιχειρηματολογήσω…
Κώστας Π. Παντελόγλου
