Τον Οκτώβριο του 1973 χιλιάδες και χιλιάδες διαδηλωτές, φοιτητές οι περισσότεροι, επιτέθηκαν σε κυβερνητικό κτίριο, το οποίο και κατέλαβαν, κινηθέντες από αντίθεση προς τη στρατιωτική χούντα και το καθεστώς που είχε εγκαθιδρυθεί από το 1971 στην Ταϊλάνδη.
Δέκα μέρες συγκρούσεων της ταϊλανδέζικης αστυνομίας και των διαδηλωτών κατέληξαν σε νεκρούς, τραυματίες, αλλά και ανατροπή της δικτατορικής κυβέρνησης της Ταϊλάνδης.
Οι αντιδικτατορικές εφημερίδες, αξιοποιώντας την άρση του στρατιωτικού νόμου και στην Αθήνα και φυσικά την άρση της προληπτικής λογοκρισίας που είχε προηγηθεί, αναφέρονταν με έμφαση στο γεγονός, το οποίο ενεγράφη στη φοιτητική, αλλά και τη λαϊκή συνείδηση.
Μεγάλοι τίτλοι, αναλυτικές αναφορές στα γεγονότα της Ταϊλάνδης βοήθησαν σ’ αυτό – ουδείς εξενίσθη από το σύνθημα “Απόψε θα γίνει Ταϋλάνδη” που ακούστηκε στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973, ωστόσο δεν υπήρξε η εξέλιξη της Ταϊλάνδης, αντίθετα μια τρισχειρότερη διακυβέρνηση που ακολούθησε οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου. …
Στο βιβλίο του Τα παιδιά της δικτατορίας, ο Κωστής Κορνέτης αναφέρεται στο “Απόψε θα γίνει Ταϋλάνδη” παραπέμποντας 1) στο Ruth-Inge Heinze, “Ten days in October: Students vs. the Military: An account of the Student Uprising in Thailand”, Asian Studies 14/6, Ιούνιος 1974, σελ. 491-508 – 2) στο Frank C. Darling, “Student Protest and Political Change in Thailand”, Pacific Affairs 47/1 (Άνοιξη 1974), σελ. 5-19 – 3) και στο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, “Απόψε θα γίνει Ταϋλάνδη”. Η ερμηνεία ενός “εξωτικού’ συνθήματος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου”, Ταχυδρόμος, 13 Νοεμβρίου 2004.
Προσθέτω, όλως ενδεικτικά, ότι η Ταϊλάνδη αναφέρεται και στο βιβλίο του Γιώργου Γάτου με τίτλο Πολυτεχνείο ‘73. Ρεπορτάζ με την Ιστορία, Εκδόσεις Φιλιππότη, 2η έκδοση 2004, τόμος Α’ (στην Εισαγωγή, σελ. 17, στο Χρονολόγιο Νοέμβρης 1973 σελ. 158, στη μαρτυρία του Δημήτρη Παπαχρήστου σελ. 196).
Κώστας Π. Παντελόγλου
