Μια μερίδα της νεολαίας της Ελλάδος επηρέασαν ταινίες που προβλήθηκαν τον καιρό της δικτατορίας των συνταγματαρχών και αναφέρονταν στη νεολαία των Ηνωμένων Πολιτειών, στην πολύμορφη δράση της, την εξέγερσή της…
Και πήρε τη θέση της και αυτή στην αντιδικτατορική πλευρά του Έθνους.
Γράφει ο Κωστής Κορνέτης στο βιβλίο του Τα παιδιά της δικτατορίας (Εκδόσεις Πόλις 2015): “Σύμφωνα με ανταποκρίσεις των εφημερίδων, ύστερα από προβολές Αμερικανικών ταινιών που εστίαζαν στην εξεγερμένη νεολαία, πολλές φορές ακολουθούσαν στους δρόμους εκδηλώσεις με αντίστοιχο περιεχόμενο”. Και συνεχίζει: “Ο Ροζέ Μιλλιέξ, ο τότε διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, θυμάται στα ημερολόγιά του: “Χτες [30 Νοεμβρίου 1970], βγαίνοντας από μια προβολή της ταινίας “Γούντστοκ”, που αναφέρεται στο ποπ φεστιβάλ της νεολαίας των Ηνωμένων Πολιτειών, δύο χιλιάδες νέοι Αθηναίοι διοργάνωσαν διαδήλωση σε κεντρικό δρόμο της πρωτεύουσας, φωνάζοντας συνθήματα κατά της αστυνομίας, με την οποία συγκρούστηκαν”[efn_note]Ροζέ Μιλλιέξ, “Αγρυπνία διαρκής στην Κύπρο (1967-1974): σελίδες από ημερολόγιο”, Η Λέξη 63-64, Απρίλιος-Μάιος 1987, σελ. 347.[/efn_note]. …
Ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, που ήταν μαθητής γυμνασίου εκείνα τα χρόνια, θυμάται ότι η Ασφάλεια είχε δώσει εντολή να κλείσουν οι πόρτες του κινηματογράφου “Παλλάς” προτού ξεκινήσει η προβολή του “Γούντστοκ”, ενώ η αίθουσα ήταν ακόμη μισοάδεια. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Μάικλ Γουόντλεϊ, που βρισκόταν στην Αθήνα, ζήτησε να εισέλθει στον κινηματογράφο από την κεντρική είσοδο[efn_note]Κώστας Κατσάπης, “Το πρόβλημα νεολαία”: Μοντέρνοι νέοι, παράδοση και αμφισβήτηση στη μεταπολεμική Ελλάδα 1964-1974, Αθήνα 2013, σελ. 395[/efn_note]. Το αποτέλεσμα ήταν τρεις χιλιάδες νέοι να ορμήσουν στο σινεμά και να σπάσουν τα τζάμια του, ενώ σε ολόκληρο το κέντρο της Αθήνας, από τη Βουκουρεστίου ως το Σύνταγμα, ξέσπασαν οδομαχίες με την Αστυνομία, όπου πολλοί έφαγαν άγριο ξύλο, τους συνέλαβαν και τους έκοψαν τα μαλλιά1”…
Έχει μια σημασία θαρρώ να υπογραμμίσω τελειώνοντας ότι ο θεωρητικός της δικτατορίας των συνταγματαρχών Γιώργος Γεωργαλάς δεν βάφτιζε αυτούς τους νέους αναρχικούς αλλά ζωηρούς (βλ. Κωστής Κορνέτης, Τα παιδιά της δικτατορίας, Εκδόσεις Πόλις 2015, σελ. 356, όπου παραπέμπει γι’ αυτό στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη της 1ης Δεκεμβρίου 1970 και το δημοσίευμά της “Απαντήσεις του κ. Γεωργαλά σε ερωτήσεις φοιτητών για την πολιτική κατάσταση της χώρας” σε επίσκεψή του στην Πάντειο Σχολή).
Κώστας Π. Παντελόγλου
