Προ ημερών, το F-X News θεώρησε σημαντικό να ενημερώσει την πόλη για μια συνέντευξη του αντιδημάρχου πρασίνου Κώστα Μπίγαλη στη … μαρτυρική Espresso, που κατά τ’ άλλα δεν θα είχαμε προσέξει (ούτε τη συνέντευξη, ούτε τον αντιδήμαρχο).
Ωστόσο πολύ καλά έκανε το F-X News, ακόμη κι αν η νέα του διεύθυνση δεν θα καταλαβαίνει γιατί: αυτή την παράγραφο πρέπει να τη διαβάσουμε όλοι οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας – πρέπει να τη διαβάσουμε, να τη σκεφτούμε, να την ερμηνεύσουμε. Οι ψηφοφόροι, που το 2023 θα αποφασίσουν εκ νέου για την επόμενη δημοτική αρχή, θα πρέπει βέβαια να τη λάβουν υπόψη τους πηγαίνοντας στην κάλπη – αν και δεν είναι αυτό το σημαντικότερο.
Να λοιπόν τι λέει ο Κώστας Μπίγαλης (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
“Ασχολήθηκα με την Τοπική Αυτοδιοίκηση τυχαία, περισσότερο για να βοηθήσω σε σχέση με το γήπεδο της ΑΕΚ. Μου το ζήτησαν κι επειδή έχω μια συναισθηματική σχέση με την ομάδα και λόγω του προέδρου της, του Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος έκανε μια μεγάλη προσπάθεια, δέχτηκα. […] Έτσι βρέθηκα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, για να συμβάλω σε αυτόν τον σκοπό και να βοηθήσω τον Γιάννη Βούρο, με τον οποίο είμαστε φίλοι από παιδιά. Με περίμενε όμως μια μεγάλη έκπληξη, αφού οι συνδημότες μου με τίμησαν βγάζοντάς με πρώτο σε ψήφους στη Νέα Χαλκηδόνα”.
Εμείς, εδώ στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας, δεν θα επιδιώξουμε δολοφονία χαρακτήρα του ειλικρινή, μέσα στην αθλιότητά του, Κώστα Μπίγαλη – αντιθέτως, θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
- Περιπτώσεις όπως ο Κώστας Μπίγαλης έρχονται να επιβεβαιώσουν πανηγυρικά αυτό που περιγράψαμε ήδη από το 2018 ως επικίνδυνο κορπορατισμό: και κορπορατισμός είναι το σύστημα που επεδίωξε να εφαρμόσει ο ιταλικός φασισμός στον Μεσοπόλεμο, ώστε να φέρει όλη την κοινωνία στα μέτρα των αφεντικών της, σε μια εποχή, βεβαίως, που αυτά τα αφεντικά βρίσκονταν υπό αμφισβήτηση.
- Στην Ελλάδα σήμερα, στο όνομα της … “ανάπτυξης”, υφίσταται ένας παρόμοιος κορπορατισμός, συνδεδεμένος απ’ τη μια με επιχειρηματικά συμφέροντα κι απ’ την άλλη με τους δήμους. Το διακύβευμα, σε κάθε περίπτωση δεν είναι πρωτίστως πολιτικό, αλλά οικονομικό – όπως εξάλλου παραμένει στον Ιταλικό Νότο. Προβεβλημένες περιπτώσεις, εκείνες όπου τα επιχειρηματικά συμφέροντα περνούν μέσα και από τον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου (Βόλος-Μπέος, Πειραιάς-Μαρινάκης/Μώραλης, ΝΦ-ΝΧ-Μελισσανίδης), αν και δεν βγάζουν από εκεί τα λεφτά τους. Υπάρχουν και λιγότερο προβεβλημένες ή περισσότερο αφανείς περιπτώσεις, σε άλλα πεδία επιχειρηματικής δράσης.
- Στην Ελλάδα σήμερα, αυτός ο κορπορατισμός δεν προκύπτει ως άμυνα των αφεντικών έναντι των αμφισβητήσεων – αντίθετα, αυτά τα αφεντικά παίρνουν πρωτιές χωρίς αντίπαλο, “επειδή μπορούν”, όπως λέει η έκφραση του συρμού: ήτοι, επειδή κανείς δεν (θέλει να) τα σταματάει.
- Ο θεαματιστικός χαρακτήρας της κοινωνίας οδηγεί ποικίλες ταλαντευόμενες δυνάμεις να στηρίζουν παθητικά τον κορπορατισμό, χωρίς έστω τα πρόσκαιρα οφέλη που προσδοκά ο απλός άνθρωπος του Ιταλικού Νότου. Αυτό εκφράζει η πρωτιά του Μπίγαλη στη σταυροδοσία της Νέας Χαλκηδόνας το 2019. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο Μπίγαλης εκπλήσσεται απ’ αυτή την επιτυχία.
- Ο ίδιος θεαματιστικός χαρακτήρας της κοινωνίας, σε συνδυασμό με τα βραχυπρόθεσμα οφέλη που μπορεί ν’ αποκομίσει κανείς από τη συμμετοχή του στα … “κοινά” του κορπορατισμού (ήτοι, κατά κύριο λόγο στους μισθούς των αιρετών και στη λοιπή αναδιανομή κρατικών κεφαλαίων προερχόμενων από τη φορολογία), οδηγεί άλλες περιπτώσεις να στηρίζουν ενεργητικά τον κορπορατισμό, χωρίς απαραίτητα να αντιλαμβάνονται το διακύβευμα αλλά και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες στα πρόσωπά τους – χαρακτηριστικά παραδείγματα της πρόσφατης τοπικής “πολιτικής σκηνής”, ο Τάσος Κωνσταντινίδης και ο Γιάννης Ουσταμπασίδης.
- Αντίπαλος σ’ αυτόν τον κορπορατισμό θα υπήρχε αν οι κοινωνικές δυνάμεις που δεν αποδέχονται αυτή την τάξη πραγμάτων λάμβαναν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες από μόνες τους, παίρνοντας τα ρίσκα που συνεπάγονται και κρίνοντας, τελικά, ότι αξίζει να τα πάρουν. Στη ΝΦ-ΝΧ, οι πόλοι που πήραν πρωτοβουλίες τα προηγούμενα χρόνια με διαφορετικούς μεταξύ τους τρόπους, κατέληξαν στο ότι το ρίσκο είναι μεγάλο για τα δόντια τους και εντέλει αποσύρθηκαν. Οι λοιπές δυνάμεις αποδέχονται ή και στηρίζουν δια της στρατηγικής τους αυτή την τάξη πραγμάτων.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, τα έχει πει ο ποιητής: “Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον θα ‘χει πολλή ξηρασία”. Και βέβαια, η ευθύνη αυτής της ξηρασίας δεν βρίσκεται κυρίως στην πλευρά της εξουσίας, αλλά σε όσους την αποδέχονται αδιαμαρτύρητα ή την κολακεύουν…
π.
