Έγραψα ήδη ότι μ’ αφορμή τον πόλεμο της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία αποκαλύφθηκε πως δεν ήταν όλοι οι σοβιετικοί υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης, επιδιώκοντας την ειρηνική επίλυση των διαφορών, αναλογιζόμενοι και την καταστροφή του ανθρώπινου πολιτισμού σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου – που αποτελούσε την επιλογή του σοβιετικού καθεστώτος…
Περνώντας οι μέρες αποκαλύπτεται πως υπάρχουν και μη ενστερνισθέντες τη λενινιστική υπόδειξη: “συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένης κατάστασης” – οι δογματίζοντες φυσικά τι είναι η Δύση, όπως το διαβάσαμε, προφανώς δεν υποβάλλονται στον κόπο να κάνουν πράξη την λενινιστική υπόδειξη, αν και διαμορφώθηκαν σε ολόκληρους άντρες επί σοβιετικού καθεστώτος…
Αποκαλύπτεται επίσης πώς οι ίδιοι αντιλαμβάνονταν τους τρόπους, τις μεθόδους και τις λέξεις με τις οποίες ενεργούσαν προς δημιουργίαν του νέου, του σοβιετικού ανθρώπου επί σοβιετικού καθεστώτος.
Ηλίου φαεινότερα πάντα ταύτα, θαρρώ!
Κώστας Π. Παντελόγλου
