Μια κριτική παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή Χαράλαμπου Θεοδωρίδη, που έχει τον παραπάνω τίτλο, βιβλίου εκδοθέντος από τον “Κέδρο”, σελ. 283, είναι όσα ακολουθούν, τα οποία και υπογράφονται από την Γ(λύκα) Μ(αρκοπουλιώτου), η οποία προκαταβολικά τοποθετείται: “δεν μπορούμε παρά να είμαστε θετικοί και λιτοί”, επεξηγώντας:
“Θετικοί, γιατί ο άνθρωπος και η προσφορά του – θεωρητική και πρακτική – είναι πολλαπλά γνωστή. Καθηγητής για 20 χρόνια στην έδρα της ιστορίας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, είναι ένας από τους πρωτεργάτες του περάσματος του επιστημονικού λόγου στη δημοτική. Ακόμη, υπήρξε ίσως ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με την παρουσίαση στον ελληνικό χώρο των φιλοσοφικών με το βιβλίο του Εισαγωγή στην Φιλοσοφία το 1933. Ταυτόχρονα, στην πράξη, πρόσφερε ακέραια την συνδρομή του στον αγώνα του ελληνικού λαού στη διάρκεια της Κατοχής και απολύθηκε γι’ αυτό το ’46 από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο.
Λιτοί, γιατί το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί τη μαρτυρία των προσωπικών βιωμάτων του Χαράλαμπου Θεοδωρίδη από την μαρτυρική εκείνη περίοδο. Πείνα, ξεσπίτωμα, θλίψη, μαυρίλα. Κι όλα αυτά συνοδευμένα από ένα πλούσιο αναλυτικό-κριτικό λόγο γύρω από κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά πράγματα του ευρωπαϊκού και ελλαδικού χώρου της εποχής. Και σκηνές. Αποσπασματικές αλλά πλήρεις, κάποιων “παταριών” στη Θεσσαλονίκη, κάποιων φοιτητικών εστιατορίων, που συμπληρώνουν την εικόνα και το μέτρο της ελληνικής πραγματικότητας της τραγικής εκείνης περιόδου”.
Πάντα ταύτα στο Διαβάζω, τεύχος 40, Μάρτιος 1981, σελ. 96-97.
Κώστας Π. Παντελόγλου
