Και στη Νέα Φιλαδέλφεια, και στη Νέα Ιωνία, πραγματοποιήθηκε πανομοιότυπη εκδήλωση για την προώθηση βιβλίου που συντάχθηκε με την εποπτεία του τμήματος ιστορίας της κεντρικής επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος και αναφέρεται στο 1922 – είναι βλέπετε και τα 100 χρόνια από τότε…
Με τον ίδιο ομιλητή, που αναφέρθηκε λειψά, πολύ λειψά, στα αφορώντα το κόμμα του και τη δραστηριότητά του πριν και μετά το 1922, να επιμένει ότι “το ΚΚΕ, εξαρχής προσπάθησε να έρθει σε επαφή με τους πρόσφυγες, να τους συνδέσει με το ντόπιο εργατικό και αγροτικό κίνημα και να οργανώσει την πάλη τους για επιβίωση και καλύτερους όρους εργασίας”, και ακόμη ότι “οι δεσμοί του ΚΚΕ με τη φτωχολογιά των προσφύγων που σφυρηλατήθηκαν στο καμίνι της ταξικής πάλης κατά τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής τους στην Ελλάδα, όχι μόνο άντεξαν, αλλά και ατσαλώθηκαν ακόμη περισσότερο με την πάροδο του χρόνου στην πάλη κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, στις μάχες του Δεκέμβρη του 1944, στην κρίσιμη ταξική σύγκρουση του 1946-1949, στους σκληρούς αγώνες που δόθηκαν μέσα σε συνθήκες άγριας αστικής τρομοκρατίας το 1950-1967, στην πάλη κατά της δικτατορίας, στους πολλούς και πολύμορφους αγώνες που δόθηκαν μετά το 1974 έως και τις μέρες μας!”.
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Δεν είστε το κέντρο του κόσμου. Το 1922, τα πριν και τα έκτοτε δεν στριμώχνονται στο σχήμα ιστορίας που έχει πλάσει για την Ελλάδα και τον εαυτό του το κομμουνιστικό κόμμα.
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Έχετε πολλά να μάθετε αν σκύψετε με προσοχή και αφουγκραστείτε τι κουβαλούν και μόνο η Μικρασιατοπροσφυγική Νέα Φιλαδέλφεια και η Μικρασιατοπροσφυγική Νέα Ιωνία.
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Οι Μικρασιάτες πρόσφυγες που κατοίκησαν και κατοικούν στη Νέα Φιλαδέλφεια και στη Νέα Ιωνία δεν είναι χάπατα για να μετατραπούν σε έρμαια επιδερμικής πολιτικής προπαγάνδας με ένδυμα ψευδοϊστορίας – την ιστορία την αρνηθήκατε να γραφτεί στα 1974 που ήταν ακόμη νωπά τα πράγματα, ζούσαν πολλοί, ήταν ευκολότερο να μαζευτεί ό,τι σχετικό είχε ως τα τότε γραφτεί, άλλωστε μια τέτοια δουλειά είχε ξεκινήσει μ’ αφορμή τη συμπλήρωση 50ετίας από το 1922 πιο πριν…
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Πολύ περισσότερο που αρνηθήκατε την ανάπλαση των μικρασιατοπροσφυγικών συνοικισμών, τις δημοσυνεταιριστικές επιχειρήσεις οικιστικής δραστηριότητας τότε που και οι Δήμοι και οι Κάτοικοι και οι Εργαζόμενοι στα Οικιστικά Έργα διαπνέονταν από προοδευτικές δημοκρατικές αντιλήψεις.
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Πολύ περισσότερο που πράξεις και παραλείψεις σας οδήγησαν στην ανυπαρξία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσφύγων (ΠΟΠ 1922), ενώ η εξτρεμιστική πολιτική σας έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση της παρουσίας των προοδευτικών δημοκρατών στους Μικρασιατοπροσφυγικούς Δήμους.
Σεμνά και ταπεινά, κύριοι. Οι Μικρασιατοπροσφυγογειτονιές δεν είναι ξέφραγο αμπέλι… Κατοικούνται ακόμη από ανθρώπους που γνωρίζουν. Χρήσιμο σε σας θα ήταν κάποτε να ακούγατε και καθόλου να μιλάτε· ίσως τότε κάποια στιγμή να μιλάγατε μετά γνώσεως… Και προ παντός, σεμνά και ταπεινά!
Χωρίς τις υπερβολές που αρέσκεται και ο Μητροπολίτης ΝΙΦ Γαβριήλ και το περιβάλλον του, που έκαμε θεατρική παράσταση τη γιαγιά Φιλιώ, αναγορεύοντάς την σε αρχόντισσα της Μικρασίας, κιβωτό του Μικρασιατικού Ελληνισμού, και πρόσφατα σε αγία γιατί είναι απλή (!), ενώ τα διηγούμενά της διάβηκαν και το κατώφλι των Πανελλαδικών Εξετάσεων (!) – και Κύριος οίδε τι μας περιμένει ακόμη, με τόση άγνοια προσώπων και πραγμάτων που φθάνει ως και την άγνοια προσώπων και πραγμάτων της ιστορικής διαδρομής της Μητροπόλεως που ηγείται…
Κώστας Π. Παντελόγλου
