Έτος Καμπανέλλη το 2022. Και ο Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού, που εδρεύει στο γειτονικό μας Νέο Ηράκλειο, έδωσε εκατό σελίδες από τις σχεδόν τριακόσιες του ημερολογίου του του 2022 για να τον τιμήσει και να πληροφορήσει καταλεπτώς για το έργο του στο θέατρο, τον κινηματογράφο, στον χώρο του τραγουδιού και του ραδιοφώνου.
Και το πράττει αυτό με φωτογραφίες και κείμενα, μα και φωτοκόπιες δημοσιευμάτων του τύπου, θεατρικά προγράμματα, διαφημιστικές καταχωρήσεις για θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές.
Σε δυο πράγματα από αυτά της πλούσιας και πυκνής διαδρομής του Ιάκωβου Καμπανέλλη θα ήθελα να σταθώ: Το ένα είναι το “Μαουτχάουζεν”, το οποίο ως πεζογράφημα δημοσιεύθηκε σε κυριακάτικα φύλλα της εφημερίδας Ελευθερία του Πάνου Κόκκα το έτος 1965. Με παρέμβαση του Βασίλη Βασιλικού στον Μίμη Δεσποτίδη των εκδόσεων “Θεμέλιο” το Μαουτχάουζεν κυκλοφόρησε ως βιβλίο τον Δεκέμβριο του 1965. Το δεύτερο είναι το “Μεγάλο μας Τσίρκο”, που ανέβηκε στο θέατρο “Αθήναιον” το 1973 από τον θίασο Καρέζη-Καζάκου, με μουσκή Σταύρου Ξαρχάκου και εμβληματική την παρουσία του Νίκου Ξυλούρη. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης έχει σημειώσει σχετικά: “[…] το ξεχωρίζω γιατί είναι σημαντικό να γράφεις θέατρο και να ξεφεύγει ένα θέατρο από τη θεατρική του υφή και να γίνεται κάτι περισσότερο από μια παράσταση ή ακόμα ένα θεατρικό γεγονός να γίνεται ένα πολιτικό γεγονός. Αυτό νομίζω ότι είναι ό,τι πιο πολύ μπορεί να προσδοκά ένας συγγραφέας”.
Η εργογραφία του Ιάκωβου Καμπανέλλη, εκτεινόμενη από το 1949 έως το 2016, έχει καταγραφεί στις σελ. 85-87 του Ημερολογίου 2022 του Άλλου Τόπου Επικοινωνίας και Πολιτισμού, το οποίο πρέπει να στολίζει τη βιβλιοθήκη κάθε ανήσυχου. Αναζητήστε το!
Θα σας αποζημιώσει θαρρώ και η φωτογραφική συνάντηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη με τον Κάρολο Κουν (σελ. 27), την Τζένη Καρέζη (σελ. 39), τον Θόδωρο Αγγελόπουλο (σελ. 47), τη Μελίνα Μερκούρη (σελ. 22), τον Κώστα Γεωργουσόπουλο (σελ. 23), τον Μίκη Θεοδωράκη (σελ. 17), αλλά και η κατατοπιστική αναφορά της Κατερίνας Καμπανέλλη στον πατέρα της με τίτλο “Ο μπαμπάς μου Ιάκωβος Καμπανέλλης” (σελ. 182-185).
Κώστας Π. Παντελόγλου