Ο δασολόγος Ηλίας Αποστολίδης, γνωστός και στην πόλη μας από παλιότερες εμπλοκές του με τα ζητήματα του γηπέδου της ΑΕΚ και του δικού μας Άλσους, δημοσίευσε στο naftemporiki.gr (του Δημήτρη Μελισσανίδη κι αυτό, παλιότερα τον διαβάζαμε στην Αυγή) ένα άρθρο που αξίζει να διαβαστεί, με τίτλο “Η εργασία στο δάσος είναι θέμα πολιτισμού”.
Στο άρθρο αυτό αναδεικνύει τον ρόλο των δασικών συνεταιρισμών εργασίας (ΔΑΣΕ), και ειδικότερα των ΔΑΣΕ του Έβρου στη διάσωση όσων περιοχών διασώθηκαν απ’ την καταστροφική πυρκαγιά των προηγούμενων εβδομάδων.
Είναι αδύνατο να συζητήσουμε στα σοβαρά για οποιαδήποτε δασική πολιτική η οποία θα επιχειρεί με αξιώσεις να διατηρήσει τον δασικό πλούτο κι όχι να τον ισοπεδώσει, χωρίς ανθρώπους που να είναι δεμένοι με το δάσος, να το γνωρίζουν και να το σέβονται. Αυτό δεν μπορούν να το προσφέρουν οι ειδικοί επιστήμονες, των οποίων ο ρόλος είναι διαφορετικός. Η υποχρέωση ανήκει στους ανθρώπους του μόχθου που βιοπορίζονται απ’ το δάσος με βιώσιμες μεθόδους. Αλλιώς, τη θέση τους λαμβάνουν άλλοι παίκτες: μέτοχοι χρυσωρυχείων ας πούμε, όπως ξέρουμε απ’ την περίπτωση των Σκουριών…
Για να καταλάβει κανείς καλύτερα το πρόβλημα, αξίζει να παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ του Στρατή Βογιατζή “Χρυσό Δάσος“(2014), με πρωταγωνιστή τον μακαρίτη πια Γιώργη Καλύβα (πέθανε το 2017). Σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ βασίστηκε, εν πολλοίς, και ο Τζώρτζης Γρηγοράκης για το γνωστότερο “Digger” του, χωρίς ωστόσο να αναφέρει με κάποιο τρόπο το σχετικό χρέος.
π.
