Ο Κώστας Παντελόγλου γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια στις 6 Μαΐου 1943.
Πατέρας του ο Παντελής Παντελόγλου από την Κωνσταντινούπολη και μητέρα του η Μαρία Παντελόγλου από τη Σμύρνη, ελθόντες στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
Υπήρξε μαθητής του 2ου Δημοτικού Σχολείου και σε συνέχεια του εξαταξίου Γυμνασίου στη Νέα Φιλαδέλφεια και σπουδαστής της Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, απ’ όπου και πήρε το δίπλωμά του, εργαζόμενος συνάμα από μαθητής στις βιοτεχνικές επιχειρήσεις (ψευδοκοσμημάτων, παιχνιδιών και πλαστικών ειδών) που είχε ή μετείχε ο πατέρας του.
Πήρε μέρος στους αγώνες του 1-1-4 και του 15% και γενικότερα για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, την εκπαιδευτική και πολιτιστική αναγέννηση, την ειρήνη και την κοινωνικοοικονομική πρόοδο και διετέλεσε συντάκτης της Πανσπουδαστικής, δημιουργήματος των προχωρημένων κοινωνικοπολιτικά φοιτητών και σπουδαστών με κύρος ευρύτερο, συνεργάτης του Σπουδαστή του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, επισήμου οργάνου του Συλλόγου των σπουδαστών του, και της Γενιάς μας, της 15θήμερης εφημερίδας της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.
Συνελήφθη κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, λόγω δε κοινωνικών φρονημάτων δεν του δόθηκε διαβατήριο για να πραγματοποιήσει σπουδές στο Ινστιτούτο Πολεοδομίας στη Σορβόννη, όπου είχε γίνει δεκτός – κατόπιν τούτου διεκόπη η αναβολή στρατεύσεως που του είχε δοθεί και στρατεύθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του με ειδικότητα εκείνη του σκαπανέα.
Μελετητής στατικών, έχει εκπονήσει πλήθος μελετών συμβατικών κατασκευών, αλλά και κατασκευών με τη μέθοδο της προκατασκευής – γέφυρες, εργοστάσια, κατοικίες, πολυκατοικίες, σχολικά κτίρια κ.ά. Συνεργάστηκε με το Γραφείο Δοξιάδη, μετέχοντας στη διευθυντική ομάδα, για την εκπόνηση της μελέτης των 5 πρώτων ΚΑΤΕ (Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Πατρών, Λαρίσης και Ηρακλείου Κρήτης) 111.000 τετραγωνικών μέτρων συνολικά, εγκαταστήσας τους εργολάβους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα και υπογράφοντας τα σχετικά πρακτικά ως εκπρόσωπος του Κωνσταντίνου Δοξιάδη· ωστόσο το Ελληνικό Δημόσιο δε δέχτηκε τον ορισμό του ως επιβλέποντα των εργασιών του ΚΑΤΕ Αθηνών και γενικότερα, λόγω κοινωνικών φρονημάτων.
Το 1973 παρακολούθησε το τρίμηνο Σεμινάριο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος με θέμα “Οικοδομική Δραστηριότητα και Στεγαστική Πολιτική”, το 1974 το Συνέδριο της COPISEE με θέμα τη Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση των Μηχανικών και το 1976 το Σεμινάριο της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων με θέμα “Σύνθεση Εκπαιδευτικών και Κοινοτικών Εξυπηρετήσεων”.
Στις πρώτες μεταδικτατορικές δημοτικές εκλογές το 1975 εκλέχθηκε Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων και Μέλος της Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, μετέχοντας στα ψηφοδέλτια της “Δημοκρατικής Συνεργασίας” και στις δύο περιπτώσεις. Διαπιστώνοντας την έλλειψη διάθεσης για σοβαρή εργασία, από όλες τις πλευρές, αποσύρθηκε από τον λεγόμενο δημόσιο βίο της χώρας.
Από το 1978 συνέτασσε τα Δημοτικά Ζητήματα και από το 1984 τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας – κατά καιρούς κυκλοφόρησε και άλλες περιοδικές εκδόσεις, συνταχθείσες από τον ίδιο, όπως: Ζητήματα Πολεοδομίας και Κατοικίας, Σελίδες Πολεοδομίας και Αρχιτεκτονικής, Τεχνικά Τινά, Σελίδες Βιομηχανίας και Οικονομικοκοινωνικού Βίου, Σελίδες Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Σελίδες της Αθήνας και της Αυτοδιοίκησης, Δελτίο της Μονάδας Τεκμηρίωσης και Μελέτης Ζητημάτων Τοπικής Αυτοδιοίκησης κ.ά.
Είχε στο ενεργητικό του 130 εργασίες επί αυτοδιοικητικών θεμάτων (450 Ντοσσιέ συνολικά), 8 εργασίες επί θεμάτων βιομηχανικής ιστορίας, τα Ντοσσιέ του Ιστορικού Αρχείου Νέας Φιλαδέλφειας αλλά και της Νέας Ιωνίας, τα Ντοσσιέ του Κόσμου της Ν. Φιλαδέλφειας, αλλά και του Κόσμου της Ν. Ιωνίας ως εκδόσεως ιστορίας παιδείας και πολιτισμού, ένα αριθμό εργασιών επί πολιτικών και τεχνικών θεμάτων, θεμάτων ιστορίας των επιστημών κ.ά., που κυκλοφόρησαν από το 1984 και μετά. Κυκλοφόρησε τα βιβλία Πλατεία Πατριάρχου, η καρδιά της Νέας Φιλαδέλφειας (2017) και Για την Καθηγήτρια, Παιδαγωγό και Πολιτικό Ρόζα Ιμβριώτη (2018). Οργάνωσε και τέσσερις Εκθέσεις, δύο με αυτοδιοικητική θεματολογία με χιλιάδες εκτεθέντα δημοσιεύματα του 19ου και 20ου αιώνος (1983, 2004) και δύο με αντικείμενο τις εφημερίδες και τα περιοδικά της νεολαίας 1960-1967 (1983, 2005). Στις 18 Ιανουαρίου 1986 ο Κώστας Παντελόγλου δημιούργησε το Κέντρο Ιστορίας Νέας Φιλαδέλφειας.
Ο Κώστας Παντελόγλου ήταν παντρεμένος με τη μικρασιατικής καταγωγής Φιλαδελφειώτισσα Σούλα Καλφαγιάννη και είχε δύο παιδιά: τη φιλόλογο Ευαγγελία (Λέλια) Παντελόγλου και τον κοινωνικό ανθρωπολόγο Παντελή Παντελόγλου. Πέθανε στις 18 Ιουλίου 2022.